Уса (прыток Пячоры)

Уса
руск. Уса
Характарыстыка
Даўжыня	565 км
Басейн	93 600 км²
Расход вады	1 310 м³/с
Вадацёк
Выток	Пай-Хой
• Месцазнаходжанне	на схілах Палярнага Урала
• Каардынаты	67°28′43,32″ пн. ш. 64°43′34,31″ у. д.
Вусце	Пячора
• Месцазнаходжанне	Усць-Уса
• Каардынаты	65°57′50,39″ пн. ш. 56°55′44,76″ у. д.
Размяшчэнне
Водная сістэма	Пячора → Пячорская губа → Баранцава мора
Краіна	Расія
Рэгіён	Рэспубліка Комі
Код у ДВР	03050200112103000065537
выток вусце
— выток, — вусце

Уса́ (руск.: Уса́) — рака ў Еўрапейскай частцы Расіі, у Рэспубліцы Комі, правы прыток ракі Пячора.

Даўжыня ракі 565 км, плошча вадазбору 93 600 км². Утвараецца пры зліцці рэк Вялікая Уса і Малая Уса, якія бяруць пачатак на схілах Палярнага Урала. Цячэ пераважна па забалочанай нізіне, перасякае граду Чарнышова. Упадае ў Пячору каля сяла Усць-Уса. Жыўленне ракі снегавое і дажджавое. Паводка ў вярхоўях з мая па верасень, у нізоўях па жнівень. Сярэдні расход вады 1310 м³/с (за 91 км ад вусця 1070 м³/с), найбольшы 21 500 м³/с (у чэрвені), найменшы 43,9 м³/с (у красавіку). Сярэдні аб’ём сцёку 41,345 км³/год. Замярзае ў кастрычніку — 1-й палове лістапада, адкрываецца ў траўні — чэрвені. Суднаходная на 325 км ад вусця. Асноўныя прытокі: Адзьва, Варкута (правыя), Колва, Лемва, Вялікі Качмес, Косью (злева) і інш.

На рацэ прыстані: Абезь, Пятрунь, Макарыха, Усць-Уса. У басейне Усы — радовішчы каменнага вугалю Пячорскага вугальнага басейна.

Літаратура

• Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 451. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі

• Государственный водный реестр РФ (руск.)
• Агафонова С. А., Фролова Н. Л. Уса // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)