Перайсці да зместу

Матэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Калабаса з гарбуза-гарлянкі з устаўленай бамбільяй, запоўненая матэ. Побач драўляная лыжка-дазатар

Матэ — традыцыйны кафеінаўтрымліваючы танізавальны напой з высушанага здробненага лісця і маладых парасткаў падуба парагвайскага (Ilex paraguariensis), шырока распаўсюджаны ў краінах Паўднёвай Амерыкі. Напой з’яўляецца нацыянальным у Аргенціне, Парагваі і Уругваі[1].

Матэ пачалі ўжываць індзейскія плямёны гуарані і тупі на тэрыторыі сучаснага Парагвая, паўднёва-ўсходняй Бразіліі і паўночна-ўсходняй Аргенціны[2]. Пасля еўрапейскай каланізацыі ў канцы XVI стагоддзя напой распаўсюдзіўся сярод іспанскіх пасяленцаў, а ў XVII стагоддзі — па ўсёй тэрыторыі Рыа-дэ-ла-Платы[3]. У сярэдзіне XVII стагоддзя езуіты стварылі першыя плантацыі матэ ў правінцыі Місьёнэс. Пасля выгнання езуітаў у 1770-х гадах плантацыі прыйшлі ў заняпад. У XIX стагоддзі найбольшым вытворцам стала Бразілія, але ў 1930-х гадах лідарства перайшло да Аргенціны[4]. Сёння Аргенціна вырабляе 56-62 % сусветнага аб’ёму, Бразілія — 34-36 %, Парагвай — 5 %[5].

Падрыхтоўка і спажыванне

[правіць | правіць зыходнік]

Традыцыйна матэ п’юць з т. зв. калабасы (ёмістасці з высушанага гарбуза-гарлянкі) праз металічную саломіну (бамбілья), якая адначасова служыць фільтрам. Калабасу запаўняюць на тры чвэрці сухім лісцем матэ, затым даліваюць гарачую ваду тэмпературай 70-85 °C.

Матэ змяшчае кафеін (у сярэднім 92 мг на грам сухога ліста), хларагенавую кіслату і поліфенолы[6]. Традыцыйная сушка лістоў матэ над дымам можа прыводзіць да ўтварэння канцэрагенных поліцыклічных араматычных вуглевадародаў[7].

Сацыяльная значнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Матэ не толькі мае глыбокую культурную значнасць, ён лічыцца адным з сімвалаў паўднёваамерыканскай культуры і працягвае захоўваць важную ролю ў штодзённым жыцці мільёнаў людзей. Традыцыйна напой п’юць у кампаніі, перадаючы адну калабасу па кругу. Акрамя Паўднёвай Амерыкі, матэ папулярны ў Сірыі і Ліване, куды яго завезлі эмігранты з Аргенціны ў канцы XIX — пачатку XX стагоддзя[8]. Сірыя з’яўляецца найбольшым імпарцёрам матэ ў свеце (15 000 тон у год). У Паўночнай Амерыцы і Еўропе матэ прадаецца ў выглядзе пакеціраванай гарбаты і баначных напояў[8].

  1. Regional History of Yerba Mate. yerba-mate.com. Праверана 31 жніўня 2025.
  2. The Guaraní and Their Legacy (англ.). obo. Праверана 31 жніўня 2025.
  3. Yerba mate tea. comex.lasmarias.com.ar. Праверана 31 жніўня 2025.
  4. Next time you're in Argentina, try a cup of mate (англ.). NBC News (28 красавіка 2008). Праверана 31 жніўня 2025.
  5. La producción de yerba mate en Argentina registró un récord histórico(нявызн.). Segundo Enfoque (9 лютага 2018). Праверана 31 жніўня 2025.
  6. C.i. Heck, E.g. De Mejia Yerba Mate Tea (Ilex paraguariensis): A Comprehensive Review on Chemistry, Health Implications, and Technological Considerations(англ.) // Journal of Food Science. — 2007. — В. 9. — Т. 72. — С. R138–R151. — ISSN 1750-3841. — DOI:10.1111/j.1750-3841.2007.00535.x
  7. Asieh Golozar, Renato B. Fagundes, Arash Etemadi, Michele M. Schantz, Farin Kamangar, Christian C. Abnet, Sanford M. Dawsey Significant Variation in the Concentration of Carcinogenic Polycyclic Aromatic Hydrocarbons in Yerba Maté Samples by Brand, Batch, and Processing Method // Environmental Science & Technology. — 2012-12-18. — В. 24. — Т. 46. — С. 13488–13493. — ISSN 0013-936X. — DOI:10.1021/es303494s
  8. а б South American ‘mate’ has become local tradition in Lebanon. www.middle-east-online.com. Праверана 31 жніўня 2025.