Дзмітрый Паўлавіч Генеральніцкі

Дзмітрый Паўлавіч Генеральніцкі
Дзмітрый Паўлавіч Генеральніцкі
Дата нараджэння	10 лістапада 1911
Месца нараджэння	Умань, Уманскі павет[d], Кіеўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	9 ліпеня 1972 (60 гадоў)
Месца смерці	Віцебск, Віцебская вобласць, Беларуская ССР, СССР;
Грамадзянства	Беларуская ССР;
Род дзейнасці	мастак, педагог
Месца працы	Курскае мастацка-графічнае педагагічнае вучылішча[d]; Мінскае мастацкае вучылішча; Віцебскае мастацка-графічнае педагагічнае вучылішча[d]; Віцебскі дзяржаўны ўніверсітэт імя П. М. Машэрава; Віцебскі дзяржаўны тэхналагічны ўніверсітэт;
Вучоба	Камянец-Падольская мастацка-прамысловая школа[d] (1934); Харкаўскі нацыянальны аўтамабільна-дарожны ўніверсітэт (1941); Маскоўскі гарадскі педагагічны інстытут імя У. П. Пацёмкіна[d] (1950);

Дзмітрый Паўлавіч Генеральніцкі (10 лістапада 1911, Умань, Чаркаская вобласць, Украіна — 9 ліпеня 1972, Віцебск) — беларускі мастак і педагог.

Біяграфія

Нарадзіўся 10 лістапада 1911 года ў Умані Чаркаскай вобласці ў сям’і млынара. У 1929 годзе скончыў няпоўную сярэднюю школу. У 1930—1934 гадах вучыўся ў Камянец-Падольскім мастацка-прамысловым тэхнікуме^[1].

Пасля навучання пераехаў у Харкаў, дзе да 1939 года працаваў мастаком-афармляльнікам у розных установах горада і вучыўся ў Харкаўскім аўтадарожным інстытуце (вучобу перапыніла вайна)^[1].

З 16 ліпеня 1941 года — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны: малодшы сяржант, вадзіцель аўтамабіля. Дэмабілізаваны 19 кастрычніка 1945 года^[1].

Пасля вайны працаваў мастаком у Таганскім кінатэатры ў Маскве, дзе афармляў вялікафарматныя рэкламныя стэнды фільмаў^[1].

У 1946 годзе паступіў на мастацка-графічны факультэт Маскоўскага гарадскога педагагічнага інстытута імя У. П. Пацёмкіна, які закончыў у 1950 годзе^[1].

У 1950—1954 гадах выкладаў у Курскім мастацка-графічным педвучылішчы рысунак, жывапіс, кампазіцыю і чарчэнне. З 1954 года працаваў у Мінскім мастацкім вучылішчы. У 1955 годзе пераехаў у Віцебск і стаў выкладчыкам Віцебскага мастацка-графічнага педвучылішча^[1].

З 1959 года — выкладчык Віцебскага педагагічнага інстытута імя С. М. Кірава, дзе выкладаў рысунак, жывапіс, кампазіцыю, пластычную анатомію і скульптуру. Адначасова выкладаў рысунак у політэхнічным інстытуце (філіял Мінскага) і з лютага 1959 года вёў студыю пры Доме народнай творчасці; на факультэце арганізаваў кружок скульптуры^[1].

Памёр 9 ліпеня 1972 года ў Віцебску. У жніўні 1972 года ў выставачнай зале Саюза мастакоў на рагу вуліц Леніна і Савецкай была арганізавана пасмяротная выстава яго прац^[1].

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Колодовский, И. И. Педагогическое и творческое наследие Д. П. Генеральницкого / И. И. Колодовский // Искусство и культура. – 2019. – № 3(35). – С. 39-47.

[:0-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Колодовский, И. И. Педагогическое и творческое наследие Д. П. Генеральницкого / И. И. Колодовский // Искусство и культура. – 2019. – № 3(35). – С. 39-47.

[1]