Saltar ao contido

General Dynamics F-111 Aardvark

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
General Dynamics F-111 Aardvark
 Instancia de
 Subclase de
 Obra derivada
 Uso
Persoas e organizacións
 Desenvolvedor
Produción
 Fabricante
 Total producido
563 Editar o valor en Wikidata
Características
 Impulsado por
TF30 (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
 Configuración da á
Dimensión
Altura5,22 m Editar o valor en Wikidata
Lonxitude22,4 m Editar o valor en Wikidata
Envergadura19,2 m Editar o valor en Wikidata
Altitude operacional18.290 m Editar o valor en Wikidata
Datas e cronoloxía
 Primeiro voo
21 de decembro de 1964 Editar o valor en Wikidata
 Entrada en servizo
18 de xullo de 1967 Editar o valor en Wikidata
 Retiro do servizo
1998 Editar o valor en Wikidata
 Obra derivada
Localización
 País de orixe
Fontes e ligazóns
Wikidata G:Commons C:Commons

O General Dynamics F-111 Aardvark foi un interceptor e avión de ataque táctico de alcance medio que tamén realizou labores de bombardeiro estratéxico, recoñecemento e avión de guerra electrónico nas súas diversas versións. Desenvolvido nos anos 60 por General Dynamics, entrou en servizo no ano 1967 coa USAF. A Real Forza Aérea Australiana (RAAF) tamén pediu o avión e comezou a operar o F-111C en 1973.

O F-111 foi pioneiro en varias tecnoloxías aeronáuticas, como ás de xeometría variable, motores turbofan con poscombustión e afterburning turbofan engines, e rádar automatizado de seguimento de terreo a voos a baixo nivel e alta velocidade. O seu deseño influencio a modelos posteriores con ás de xeometría variable, e algunha das súas avanzadas características foron dende entón comúns. Durante o desenvolvemento inicial, o F-111 pasou por varios problemas e moitos dos roles que debería desempeñar, como intercepción naval, co F-111B, non se materializaron.

As versións da USAF do F-111 retiráronse nos anos 90, sendo o F-111F retirado en 1996 e o EF-111 en 1998. Sería substituído polo F-15E Strike Eagle para ataques de precisión de alcance medio, e polo B-1B Lancer en misións de bombardeo supersónico. A RAAF foi o derradeiro operador do F-111, onde serviu ata decembro do ano 2010.