Перайсці да зместу

Юзаф Забела

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юзаф Забела
Герб «Тапор і Ліс»
Герб «Тапор і Ліс»
27-ы гетман польны літоўскі
11 ліпеня 1793 — 9 мая 1794
Папярэднік Шыман Марцін Касакоўскі
лоўчы вялікі літоўскі
май 1775 — 11 ліпеня 1793
Папярэднік Антоні Забела
Пераемнік Юзаф Дамінік Касакоўскі
староста цельшаўскі[d]
з 1793
шамбялян[d]
з 17 жніўня 1767
староста вількійскі[d]
з 1793

Нараджэнне каля 1750 ці не раней за 1742
Смерць 9 мая 1794(1794-05-09)[1][2]
Месца пахавання
Род Забелы[3]
Бацька Антоні Забела[4]
Маці Соф’я са Шчытоў-Неміровічаў[d][4]
Жонка Марыяна з Сабалеўскіх[d][5]
Дзеці Генрык Забела[d][5]
Член у
Званне генерал-лейтэнант[6]
Узнагароды
Order of Saint Michael ордэн Белага арла ордэн Святога Станіслава

Юзаф Забела (? — 9 мая 1794) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Генерал-лейтэнант войска літоўскага, лоўчы вялікі літоўскі (1775—1793), апошні гетман польны літоўскі (з 1793); пасол Чатырохгадовага Сойма, маршалак Таргавіцкай канфедэрацыі ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Прадстаўнік шляхецкага роду Забелаў герба «Тапор і Ліс», сын Антонія (1710? — 1776) і Соф’і са Шчытоў (1720? — ?) герба «Ястрабец».

У 1775 годзе атрымаў урад вялікага літоўскага лоўчага[7]. У 1777 годзе стаў кавалерам ордэна Св. Станіслава. У 1782—1784 гадах быў канцылярам Пастаяннай Рады.

Быў паслом на Чатырохгадовым Сойме ад Жамойці; прытрымліваўся прарасійскай пазіцыі, выступаў супраць Канстытуцыі 3 мая. У 1792 годзе далучыўся да Генеральнай канфедэрацыі Вялікага Княства Літоўскага; 15 чэрвеня 1793 года пры падтрымцы расійскага пасла Сіверса атрымаў булаву польнага гетмана літоўскага. У 1793 годзе ўдзельнічаў у Гарадзенскім Сойме, выконваючы даручэнні расійскага пасла Сіверса.

Падчас паўстання Тадэвуша Касцюшкі 9 мая 1794 года быў схоплены і за здраду радзіме асуджаны да смерці.

Жонка Марыяна з Сабалеўскіх

У шлюбе з Марыянай з Сабалеўскіх (1766—1818) меў сына Генрыка Казіміра (1785—1850), які пабраўся шлюбам з Габрыэлай Гутакоўскай (? — 1871).

Зноскі

  1. а б Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. WolffKraków: 1885. — С. 159.
  2. а б Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 80. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0
  3. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 75–81. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0
  4. а б Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 57, 75. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0
  5. а б Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 81. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0
  6. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 18. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0
  7. ЭнцВКЛ 2005.