Франц Ёзэф Штраус
| Франц Ёзэф Штраус | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ням.: Franz Josef Strauß | |||||||
| | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Alfons Goppel[d] | ||||||
| Пераемнік | Max Streibl[d] | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Kurt Schmücker[d] | ||||||
| Пераемнік | Alex Möller[d] | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Theodor Blank[d] | ||||||
| Пераемнік | Kai-Uwe von Hassel[d] | ||||||
|
|||||||
| Пераемнік | Siegfried Balke[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ёханес Раў | ||||||
| Пераемнік | Lothar Späth[d] | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Alfons Goppel[d] | ||||||
| Пераемнік | Max Streibl[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Fritz Schäffer[d] | ||||||
| Пераемнік | Richard Stücklen[d] | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Werner Dollinger[d] | ||||||
| Пераемнік | Richard Stücklen[d] | ||||||
|
|||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
6 верасня 1915[1][2][…] |
||||||
| Смерць |
3 кастрычніка 1988[1][2][…] (73 гады) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Бацька | Franz Josef Strauß[d] | ||||||
| Жонка | Marianne Strauß[d][5] | ||||||
| Дзеці | Max Strauß[d], Franz Georg Strauß[d] і Monika Hohlmeier[d] | ||||||
| Веравызнанне | каталіцтва | ||||||
| Партыя | |||||||
| Член у | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Аўтограф |
|
||||||
| Узнагароды |
кавалер Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (18 лістапада 1957) ордэн Карла Валентына[d] (1977) Golden Schlitzohr[d] (1985) |
||||||
Франц Ёзэф Штраус (ням.: Franz Josef Strauß, 6 верасня 1915, Мюнхен — 3 кастрычніка 1988, Рэгенсбург) — заходнегерманскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, адзін з лідараў баварскай партыі Хрысціянска-сацыяльны саюз (ХСС).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Пасля вайны некаторы час знаходзіўся ў лагеры для ваеннапалонных, але ў 1945 годзе быў адпушчаны на волю, бо не быў абвінавачаны ў здзяйсненні ваенных злачынстваў. У тым жа годзе стаў членам партыі Хрысціянска-сацыяльны саюз. У 1946 годзе быў абраны ў раду акругі Шонгау. У 1949 годзе быў абраны генеральным сакратаром ХСС. У 1961 годзе абраны старшынёй ХСС і заставаўся яго лідарам да самай смерці.
У 1949 годзе абраны дэпутатам бундэстага, у якім стаў кіраўніком групы ХСС і намеснікам старшыні фракцыі ХДС/ХСС.
У 1953 году становіцца федэральным міністрам па адмысловых даручэннях і неаднаразова займае пасля міністэрскія пасады ў федэральным урадзе.
У 1956—1962 гадах міністр абароны ва ўрадзе канцлера Конрада Адэнаўэра.
Зноскі
- ↑ а б Franz Josef Strauss // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Stammdaten aller Abgeordneten des Deutschen Bundestages Праверана 13 красавіка 2018.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118619063 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118619063 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
- ↑ https://www.br.de/nachricht/inhalt/kirche-franz-strauss-102.html
- Члены бундэстага Германіі
- Нарадзіліся 6 верасня
- Нарадзіліся ў 1915 годзе
- Нарадзіліся ў Мюнхене
- Памерлі 3 кастрычніка
- Памерлі ў 1988 годзе
- Памерлі ў Рэгенсбургу
- Пахаваныя ў Баварыі
- Выпускнікі Мюнхенскага ўніверсітэта Людвіга-Максіміліяна
- Кавалеры Вялікага Крыжа I ступені Ганаровага знака за Заслугі перад Аўстрыйскай Рэспублікай
- Вялікія афіцэры ордэна Ганаровага легіёна
- Кавалеры Вялікага Крыжа ордэна За заслугі перад ФРГ
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Ізабелы Каталічкі
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Кароны
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»
- Кавалеры Вялікага крыжа партугальскага ордэна Хрыста
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Аранскіх-Насау
- Кавалеры ордэна Зоркі Іарданіі
- Кавалеры ордэна Жалезны крыж
- Кавалеры Крыжа «Ваенных заслуг»
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Георга I
- Ганаровыя грамадзяне Мюнхена
- Кавалеры Баварскага ордэна «За заслугі»
- Кавалеры Вялікага крыжа Нацыянальнага ордэна Заслуг (Эквадор)
- Асобы