Фелікс Гопэ-Зейлер

Фелікс Гопэ-Зейлер
ням.: Felix Hoppe-Seyler
Імя пры нараджэнні	ням.: Ernst Felix Immanuel Hoppe-Seyler
Род дзейнасці	хімік, біяхімік, фізіёлаг, урач, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	26 снежня 1825(1825-12-26)[…]
Месца нараджэння	Freyburg[d], Unstruttal[d], Бургенланд, Саксонія-Ангальт, Германія
Дата смерці	10 жніўня 1895(1895-08-10)[…] (69 гадоў)
Месца смерці	Васербург[d], раён Ліндау[d], адміністрацыйная акруга Швабія, Баварыя, Германскі рэйх
Месца пахавання	Васербург[d]
Грамадзянства	Каралеўства Прусія
Месца працы	Грайфсвальдскі ўніверсітэт Цюбінгенскі ўніверсітэт Страсбурскі ўніверсітэт Універсітэт Фрыдрыха-Вільгельма HU Berlin
Альма-матар	Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт Лейпцыгскі ўніверсітэт HU Berlin
Член у	Парыжская медыцынская акадэмія[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрнст Фелікс Эмануэль Гопэ-Зейлер (Фелікс Хопэ) (ням.: Ernst Felix Immanuel Hoppe-Seyler; 26 снежня 1825 — 10 жніўня 1895) — нямецкі ўрач, хімік і фізіёлаг.

Біяграфія

Рана страціў бацькоў, і Фелікса выхоўвала старэйшая сястра з мужам, доктарам Зейлерам. Пазней Фелікс у падзяку аб гэтым памяняў сваё прозвішча на Гопэ-Зейлер.

Гопэ-Зейлер вывучаў медыцыну ў Гальскім, Лейпцыгскім, Берлінскім, Пражскім і Венскім універсітэтах. У 1850 годзе атрымаў у Берліне званне доктара. Затым у 1852—1854 гадах служыў лекарам пры рабочым доме ў Берліне, але адначасова займаўся медыцынскімі даследаваннямі. У 1854—1856 гадах быў празектарам і дацэнтам у Грайфсвальдскім універсітэце. У 1856—1860 гадах быў асістэнтам прафесара Рудольфа Вірхава ў Паталагічным інстытуце ў Берліне. У 1861 годзе ён быў пераведзены прафесарам прыкладной хіміі ў Цюбінгенскі ўніверсітэт, дзе знаходзіўся з 1861 да 1872 года. У 1872 годзе стаў прафесарам фізіялагічнай хіміі ў Страсбургу, дзе працаваў да самай сваёй смерці. Памёр ад інсульту 10 жніўня 1895 года ў сваім доме ў Васербургу на Бодэнзе.

Адзін з заснавальнікаў біяхіміі, фізіялагічнай хіміі і малекулярнай біялогіі. Сярод яго вучняў былі Фрыдрых Мішэр і Альбрэхт Косель. Гопэ-Зейлер займаўся даследаваннямі крыві. Ён даў назву гемаглабіну. Распрацаваў метад выяўлення карбаксігемаглабіну ў крыві трупа, вядомы як проба Гопэ-Зейлера. У 1877 годзе Гопэ-Зейлер заснаваў часопіс «Zeitschrift für Physiologische Chemie», які сёння носіць назву «Biological Chemistry».