Сонечнае зацьменне 7 жніўня 1812 года
| Сонечнае зацьменне 7 жніўня 1812 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Частковае |
| Сарас | 113 |
| Гама | -1.4205 |
| Велічыня | 0.2343 |
| Максімум зацьмення | |
| Каардынаты | 70° пд. ш. 67° у. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 5:15:50 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9071 |
Сонечнае зацьменне 7 жніўня 1812 года — частковае сонечнае зацьменне 113 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 0,2343 і дасягнула свайго максімуму ў 05:15:50 UTC у пункце з каардынатамі 70° пд. ш. 67° у. д.[1].
Зацьменне 7 жніўня 1812 года стала 3-ім сонечным зацьменнем у 1812 годзе і 31-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 13 сакавіка 1812 года, наступнае — 5 верасня 1812 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сонечнае зацьменне 7 жніўня 1812 года- Каталог сонечных зацьменняў 1801 — 1900
- Каталог сонечных зацьменняў 113 сараса
- Малая глабальная карта, на якой паказана геаграфія бачнасці зацьмення
| Спісы сонечных зацьменняў |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Поўныя |
| ||||
| Частковыя | |||||
| Кольцападобныя | |||||
| На іншых нябесных целах | |||||
| З’явы падчас зацьмення | |||||
