Самаходная артылерыйская ўстаноўка


Самаходная артылерыйская ўстаноўка (САУ) — баявая машына з гарматай, усталяванай на самаходным колавым або гусенічным шасі, якое адначасова служыць для яе лафетам. Прызначана для агнявой падтрымкі танкаў і пяхоты.
САУ падзяляюцца па масе на лёгкія (да 20 т), сярэднія (да 40 т) і цяжкія (звыш 40 т); паводле тыпу гармат — на пушкі, гаўбіцы, гаўбіцы-пушкі; па бранявой ахове — на закрытыя, паўзакрытыя і адкрытыя.
САУ з’явіліся ў Першую сусветную вайну, шырока выкарыстоўваліся ў Другой сусветнай. Выконвалі задачы артылерыйскай падтрымкі рухомых злучэнняў у барацьбе з танкамі, бронемашынамі, агнявымі сродкамі і інш.
У Беларусі на ўзбраенні знаходзяцца самаходныя артылерыйскія ўстаноўкі 2С1 «Гваздзіка», 2С3М «Акацыя», 2С5 «Гіяцынт», 2С19 «Мста».
Задачы
[правіць | правіць зыходнік]Задача САУ — забяспечваць падтрымку агнём з далёкай дыстанцыі. Пры гэтым САУ больш мабільная, чым гарматы, якія трэба буксіраваць. Яе мабільнасць дазваляе не адставаць ад перадавых сіл.
Звычайна не прадугледжваецца, што САУ будуць уваходзіць у беспасрэдны стык і наўпрост змагацца супраць іншых браніраваных баявых машын (калі толькі САУ не грае супрацьтанкавую ролю), што з’яўляецца ключавым адрозненнем ад танка. З гэтай ролі ўскоснай падтрымкі вынікае, што САУ звычайна мае гармату большага калібра, чым танк, але браня лягчэйшая, абараняе ад стралковай зброі і аскепкаў снарадаў.
Знішчальнікі танкаў гістарычна найбольш паспяхова выкарыстоўваліся ў абарончых баях і баях з засад.
Колькасць самаходнай артылерыі паводле краін
[правіць | правіць зыходнік]| Колькасць самаходнай артылерыі паводле краін (станам на 2021 год)[1] | ||
|---|---|---|
| Краіна | Колькасць | |
| 1 | 6540 | |
| 2 | 3040 | |
| 3 | 1970 | |
| 4 | 1500 | |
| 5 | 1165 | |
| 6 | 943 | |
| 7 | 900 | |
| 8 | 785 | |
| 9 | 770 | |
| 10 | 705 | |
| 11 | 650 | |
| 12 | 547 | |
| 13 | 529 | |
| 14 | 528 | |
| 15 | 510 | |
| 16 | 506 | |
| 17 | 482 | |
| 18 | 461 | |
| 19 | 429 | |
| 20 | 365 | |
| 21 | 324 | |
| 22 | 257 | |
| 23 | 246 | |
| 24 | 242 | |
| 25 | 224 | |
| 26 | 214 | |
| 27 | 180 | |
| 28 | 153 | |
| 29 | 140 | |
| 30 | 136 | |
| 31 | 117 | |
| 32 | 109 | |
| 33 | 100 | |
| 34 | 100 | |
| 35 | 100 | |
| 36 | 98 | |
| 37 | 96 | |
| 38 | 93 | |
| 39 | 89 | |
| 40 | 80 | |
| 41 | 80 | |
| 42 | 75 | |
| 43 | 73 | |
| 44 | 73 | |
| 45 | 67 | |
| 46 | 65 | |
| 47 | 65 | |
| 48 | 62 | |
| 49 | 60 | |
| 50 | 58 | |
| 51 | 57 | |
| 52 | 57 | |
| 53 | 54 | |
| 54 | 54 | |
| 55 | 53 | |
| 56 | 48 | |
| 57 | 48 | |
| 58 | 48 | |
| 59 | 48 | |
| 60 | 46 | |
| 61 | 45 | |
| 62 | 44 | |
| 63 | 43 | |
| 64 | 40 | |
| 65 | 40 | |
| 66 | 34 | |
| 67 | 30 | |
| 68 | 30 | |
| 69 | 28 | |
| 70 | 24 | |
| 71 | 24 | |
| 72 | 24 | |
| 73 | 20 | |
| 74 | 20 | |
| 75 | 18 | |
| 76 | 18 | |
| 77 | 16 | |
| 78 | 16 | |
| 79 | 16 | |
| 80 | 16 | |
| 81 | 15 | |
| 82 | 15 | |
| 83 | 12 | |
| 84 | 12 | |
| 85 | 10 | |
| 86 | 10 | |
| 87 | 10 | |
| 88 | 9 | |
| 89 | 8 | |
| 90 | 6 | |
| 91 | 6 | |
| 92 | 6 | |
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Self-Propelled Artillery Strength by Country (2021) (англ.). www.globalfirepower.com. Праверана 23 ліпеня 2021.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Самаходная артылерыйская ўстаноўка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 137. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Шванебах, Б. Э. Механізацыя і матарызацыя сучасных армій: Памятка для бяседчыкаў. — Пер. з 2-га рус. выпр. выд.. — Мн.: Выд-ва Бел. ваен. акругі, 1934. — С. 16.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Know Your Armoured Vehicles - Self-Propelled Artillery Versus Tanks (англ.). forces.net (9 ліпеня 2021). Праверана 23 ліпеня 2021.