Η Ιστοσελίδα ξεκίνησε την λειτουργία της στις 16 Φεβρουαρίου 2006. Η βιβλιοθήκη αποτελείται κυρίως από σκαναρισμένα αντίτυπα παλιών μουσικών εκδόσεων των οποίων έχει λήξει η πνευματική ιδιοκτησία. Επιπλέον δέχεται παρτιτούρες σύγχρονων συνθετών που επιθυμούν να διαθέσουν τα έργα τους υπο την άδεια Creative Commons. Ένα από τα κύρια εγχειρήματα του IMSLP ήταν η ταξινόμηση και η επιφόρτωση των απάντων του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ της έκδοσης Bach-Gesellschaft (1851-99), εργασία που ολοκληρώθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008. Εκτός από τα άπαντα του Γ.Σ. Μπαχ, είναι διαθέσιμα τα άπαντα του Σοπέν, του Μπραμς, του Χαίντελ, ένα μεγάλο ποσοστό του Φράντς Λιστ και αρκετών άλλων που είναι σχεδόν όλα.
Εκτός από την προσφορά ψηφιακού αρχείου, το IMSLP προσφέρεται και σαν μουσικολογική εγκυκλοπαίδεια, αφού μπορούν να επιφορτωθούν πολλαπλές και ιστορικές εκδόσεις μιας σύνθεσης, συνοδευόμενες από μουσικολογικές αναλύσεις και ιστορικά σχόλια.
Το MIT συστήνει επίσημα το IMSLP,[2][3] το οποίο χρησιμοποιείται εκτεταμένα από το ίδρυμα στο πρόγραμμά του, «OpenCourseWare».[4][5] Συστείνεται σαν πηγή από την Μουσική Βιβλιοθήκη Sibley[6] και από βιβλιοθήκες πανεπιστημίων όπως το Στάνφορντ,[7] το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες,[8] το McGill,[9] , το Brown,[10] το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια,[11]Πανεπιστήμιο του Γουινσκόνσιν-Μάντισον,[12] το Ωδείο Oberlin,[13] το Manhattan School of Music[14] το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ,[15] το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον,[16] το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι,[17] το Πανεπιστήμιο του Γουϊνσκόνσιν-Μιλγουόκι,[18] το Appalachian State University,[19] και άλλα, ενώ έχει κατατεθεί και στο MERLOT () από έναν καθηγητή, μέλος του εγχειρήματος.[20]
Στις 19 Οκτωβρίου 2007 το IMSLP έκλεισε κατόπιν νομικών απαιτήσεων από την Universal Edition της Βιέννης[21] Το εξώδικο εξέφραζε την ανησυχία ότι κάποια έργα που στην τοποθεσία του διακομιστή στον Καναδά ήταν υπό καθεστώς κοινού κτήματος λόγω της προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων για 50 χρόνια μετά θάνατον παρέμεναν υπό καθεστώς προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων σε χώρες που η προστασία ισχύει για 70 χρόνια μετά θάνατον και παρ'όλα αυτά διανέμονταν και σε αυτές τις χώρες. Ο διαχειριστής του ιστότοπου, γνωστός με το ψευδώνυμο Feldmahler, αποφάσισε να κλείσει την βιβλιοθήκη, αλλά αποφάσισε να αφήσει τα φόρουμ έτσι ώστε να μπορέσουν να συζητηθούν τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος.[22]
Ο διευθυντής του Project Gutenberg, Μάικλ Σ. Χαρτ προσφέρθηκε να κρατήσει το εγχείρημα online.[23] Η προσφορά όμως δεν έγινε δεκτή από τον Feldmahler, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο φιλοξενίας του εγχειρήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, και συμβουλεύτηκε το καναδικό τμήμα του Project Gutenberg.[22] Στις 2 Νοεμβρίου του 2007, ο Μάικλ Γκάιστ, εξέχων καναδός πανεπιστημιακός στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων, έγραψε ένα άρθρο για το BBC εξετάζοντας τις ευρύτερες επιπτώσεις της υπόθεσης.[24]
Το IMSLP ξανανέβηκε στις 30 Ιουνίου 2008. Στην νέα περίοδο λειτουργίας το IMSLP έχει υιοθετήσει αυστηρή πολιτική ως προς τα πνευματικά δικαιώματα, διαθέτοντας τα αρχεία για κατέβασμα μόνο αφού εξακριβωθεί το καθεστώς των δικαιωμάτων από μέλη του προσωπικού.