Grumman C-1 Trader
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot transportowy |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
styczeń 1955 |
| Wycofanie ze służby |
1988 |
| Liczba egz. |
83 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × Wright R-1820-82AW |
| Moc |
1525 HP każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
21,20 m |
| Długość |
12,90 m |
| Wysokość |
4,90 m |
| Masa | |
| Własna |
8504 kg |
| Startowa |
13 222 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
462 km/h |
| Prędkość przelotowa |
240 km/h |
| Zasięg |
2092 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| US Navy, Marinha do Brasil | |
Grumman C-1 Trader – pokładowy, dwusilnikowy samolot transportowy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Grumman C-1 Trader jest wersją rozwojową innej konstrukcji Grummana – S-2 Tracker. Wychodząc naprzeciw potrzebom US Navy na dostarczanie zaopatrzenia na lotniskowce, zmodyfikowano sprawdzoną już konstrukcję S-2 Trackera tak aby był w stanie przewieźć 1600 kg ładunku lub 9 pasażerów. Tak zmodyfikowany samolot swój pierwszy lot wykonał w styczniu 1955 i otrzymał pierwotnie oznaczenie TF-1.
W sumie zbudowano 83 samoloty C-1 Traders, z których cztery zostały później przekształcone w samolot walki elektronicznej (oznaczono je – WE-1A). W latach 60. i 70. XX wieku C-1 Trader dostarczał pocztę i zaopatrzenie dla lotniskowców operujących na Oceanie Spokojnym podczas wojny w Wietnamie. Ostatni C-1 został wycofany ze służby US Navy w 1988 roku. Około dziesięć nadal zdatnych do lotu maszyn oddano w ręce cywilne jako w pełni sprawne latające eksponaty.
W sierpniu 2010 roku, brazylijskie Lotnictwo Marynarki Wojennej zapowiedziało, że zamierza kupić osiem C-1. Samoloty miały zostać poddane gruntownej modernizacji obejmującej zamianę gwiazdowych silników Wright R-1820 nowszą konstrukcją turbośmigłową Honeywell TP331-14GR wyposażoną w pięciołopatowe śmigło. Dodatkowo planowano zmodernizować awionikę samolotów, a sześć z nich wyposażyć w instalację umożliwiającą tankowanie samolotów w locie[1]. Dopiero w 2014 podpisano kontrakt na modernizację czterech samolotów do wersji KC-1 Super Trader (z 8 pozyskanych C-1A)[2]. Z powodu braku funduszy na remont w 2017 roku podjęto decyzję o wycofaniu ze służby lotniskowca A12 São Paulo do końca 2020[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brazilian navy buys Traders. flightglobal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-26)]..
- ↑ Brazilian Navy restarts KC-2 Turbo Trader contract.
- ↑ Demobilizacja lotniskowca Sao Paulo. Altair, 19 lutego 2017.