Funkcja Thomae
Wygląd


Funkcja Thomae[1][2], funkcja Riemanna[3][4] – funkcja rzeczywista zdefiniowana wzorem[1][2]:
Symbole:
- – względna pierwszość; odpowiedni ułamek jest nieskracalny;
- – liczby naturalne dodatnie;
- – liczby wymierne.
Funkcję tę po raz pierwszy opisał Carl Johannes Thomae w roku 1875[1].
Własności
[edytuj | edytuj kod]Funkcja ta[1]:
- przyjmuje wartość jeden (1) dla wszystkich argumentów całkowitych:
- Powód: każda liczba całkowita jest równa ułamkowi nieskracalnemu
- jest nieciągła we wszystkich wymiernych punktach swojej dziedziny;
- jest ciągła w każdym punkcie niewymiernym:
- jest całkowalna w sensie Riemanna na każdym przedziale domkniętym ponieważ zbiór punktów nieciągłości ma miarę równą zeru (0).
Ponadto odpowiednie całki wynoszą zero[potrzebny przypis]:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jarosław Górnicki, Nie wszystko istnieje, co pomyśli głowa, „Delta”, wrzesień 2025, ISSN 0137-3005 [dostęp 2025-10-07].
- ↑ a b Eric W. Weisstein, Dirichlet Function, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2018-01-27] (ang.).
- ↑ Jerzy Ryll, Jak nieciągłe mogą być funkcje, „Delta”, sierpień 1983, ISSN 0137-3005 [dostęp 2025-10-08].
- ↑ Strzelecki 2018 ↓, s. 92.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Strzelecki, Analiza matematyczna I (skrypt wykładu) [online], Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego (MIM UW), mimuw.edu.pl, 14 grudnia 2018 [dostęp 2025-10-08].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
George Beck, The Modified Dirichlet Function (ang.), Wolfram Demonstrations Project – Wolfram Research, demonstrations.wolfram.com, 2007 [dostęp 2025-10-08].