Fabio Fognini
_(29749613112).jpg?lang=pl)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1987 |
| Wzrost |
178 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2004 |
| Zakończenie kariery |
9 lipca 2025[1] |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
9 |
| Najwyżej w rankingu |
9 (15 lipca 2019) |
| Australian Open |
4R (2014, 2018, 2020, 2021) |
| Roland Garros |
QF (2011) |
| Wimbledon |
3R (2010, 2014, 2017–2019, 2021) |
| US Open |
4R (2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
8 |
| Najwyżej w rankingu |
7 (20 lipca 2015) |
| Australian Open |
W (2015) |
| Roland Garros |
SF (2015) |
| Wimbledon |
2R (2014) |
| US Open |
SF (2011) |
| Strona internetowa | |
Fabio Fognini (ur. 24 maja 1987 w San Remo) – włoski tenisista, triumfator Australian Open 2015 w grze podwójnej mężczyzn, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Na początku 2014 roku zaczął spotykać się z o pięć lat starszą włoską tenisistką, Flavią Pennettą. Para potwierdziła swój związek w mediach społecznościowych w kwietniu tego samego roku[2]. Pennetta przyjęła oświadczyny Fogniniego w wakacje 2015[3]. Dnia 11 czerwca 2016 roku podczas ceremonii w Otsuni zawarli związek małżeński[4].
Dnia 15 grudnia 2016 para ogłosiła, że spodziewa się narodzin swojego pierwszego dziecka[5].
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W ciągu swojej kariery wygrywał turnieje rangi ATP Challenger Tour. W zawodach rangi ATP Tour Fognini osiągnął 19 finałów, z których w 9 triumfował. Najwyżej w rankingu gry pojedynczej został sklasyfikowany 15 lipca 2019 roku, na 9. miejscu.
W grze podwójnej Fognini wygrał 8 turniejów rangi ATP Tour, w tym na początku 2015 roku Australian Open, z Simonem Bolellim. Ponadto Fognini przegrał 12 deblowych finałów. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów osiągnął w lipcu 2015 roku, nr 7.
Od roku 2008 Fognini jest reprezentantem Włoch w Pucharze Davisa. Do kwietnia 2014 roku rozegrał siedemnaście meczów singlowych, z których czternaście wygrał oraz jeden pięć spotkań deblowych, z czego trzy zakończyły się jego zwycięstwem.
W 2012 roku Fognini wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry pojedynczej. Odpadł w 1 rundzie po porażce z Novakiem Đokoviciem. Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku, tenisista włoski osiągnął ćwierćfinały w turniejach gry podwójnej (z Andreasem Seppim) i gry mieszanej (z Robertą Vinci), a w zawodach singlowych awansował do 3 rundy.
9 lipca 2025 roku, tydzień po rozegraniu pięciosetowego meczu z Carlosem Alcarazem na Wimbledonie, ogłosił zakończenie kariery tenisowej[1].
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (9–10)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 29 kwietnia 2012 | Bukareszt | Ceglana |  Gilles Simon
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 23 września 2012 | Petersburg | Twarda (hala) |  Martin Kližan
|
2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 14 lipca 2013 | Stuttgart | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber
|
5:7, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 21 lipca 2013 | Hamburg | Ceglana |  Federico Delbonis
|
4:6, 7:6(8), 6:2 |
| Finalista | 3. | 28 lipca 2013 | Umag | Ceglana |  Tommy Robredo
|
0:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 9 lutego 2014 | Viña del Mar | Ceglana | Leonardo Mayer
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 4. | 16 lutego 2014 | Buenos Aires | Ceglana | David Ferrer
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 5. | 4 maja 2014 | Monachium | Ceglana | Martin Kližan
|
6:2, 1:6, 2:6 |
| Finalista | 6. | 22 lutego 2015 | Rio de Janeiro | Ceglana | David Ferrer
|
2:6, 3:6 |
| Finalista | 7. | 2 sierpnia 2015 | Hamburg | Ceglana | Rafael Nadal
|
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 4. | 24 lipca 2016 | Umag | Ceglana | Andrej Martin
|
6:4, 6:1 |
| Finalista | 8. | 23 października 2016 | Moskwa | Twarda (hala) | Pablo Carreño-Busta
|
6:4, 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 5. | 30 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana | Yannick Hanfmann
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 9. | 24 września 2017 | Petersburg | Twarda (hala) |  Damir Džumhur
|
6:3, 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 6. | 4 marca 2018 | São Paulo | Ceglana |  Nicolás Jarry
|
1:6, 6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 22 lipca 2018 | Båstad | Ceglana | Richard Gasquet
|
6:3, 3:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 8. | 4 sierpnia 2018 | Los Cabos | Twarda | Juan Martín del Potro
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 10. | 30 września 2018 | Chengdu | Twarda |  Bernard Tomic
|
1:6, 6:3, 6:7(7) |
| Zwycięzca | 9. | 21 kwietnia 2019 | Monte Carlo | Ceglana |  Dušan Lajović
|
6:3, 6:4 |
Gra podwójna (8–12)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 20 lipca 2008 | Umag | Ceglana | Carlos Berlocq
|
Michal Mertiňák Petr Pála
|
6:2, 3:6, 5–10 |
| Finalista | 2. | 27 lutego 2010 | Acapulco | Ceglana |  Potito Starace
|
 Łukasz Kubot Oliver Marach
|
0:6, 0:6 |
| Zwycięzca | 1. | 31 lipca 2011 | Umag | Ceglana | Simone Bolelli
|
 Marin Čilić Lovro Zovko
|
6:3, 5:7, 10–7 |
| Finalista | 3. | 15 kwietnia 2012 | Casablanca | Ceglana | Daniele Bracciali
|
Dustin Brown Paul Hanley
|
5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 24 lutego 2013 | Buenos Aires | Ceglana | Simone Bolelli
|
 Nicholas Monroe Simon Stadler
|
6:3, 6:2 |
| Finalista | 4. | 2 marca 2013 | Acapulco | Ceglana | Simone Bolelli
|
Łukasz Kubot David Marrero
|
5:7, 2:6 |
| Finalista | 5. | 6 października 2013 | Pekin | Twarda | Andreas Seppi
|
 Maks Mirny Horia Tecău
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 3. | 31 stycznia 2015 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Simone Bolelli
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 6. | 22 marca 2015 | Indian Wells | Twarda | Simone Bolelli
|
 Vasek Pospisil Jack Sock
|
4:6, 7:6(3), 7–10 |
| Finalista | 7. | 19 kwietnia 2015 | Monte Carlo | Ceglana | Simone Bolelli
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(3), 1:6 |
| Finalista | 8. | 18 października 2015 | Szanghaj | Twarda | Simone Bolelli
|
 Raven Klaasen Marcelo Melo
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 2 października 2016 | Shenzhen | Twarda |  Robert Lindstedt
|
Oliver Marach Fabrice Martin
|
7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 9. | 22 lipca 2018 | Båstad | Ceglana | Simone Bolelli
|
Julio Peralta Horacio Zeballos
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 23 września 2018 | Petersburg | Twarda (hala) | Matteo Berrettini
|
Roman Jebavý Matwé Middelkoop
|
7:6(6), 7:6(4) |
| Finalista | 10. | 15 stycznia 2022 | Sydney | Twarda | Simone Bolelli
|
John Peers Filip Polášek
|
5:7, 5:7 |
| Finalista | 11. | 13 lutego 2022 | Buenos Aires | Ceglana | Horacio Zeballos
|
 Santiago González Andrés Molteni
|
1:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 6. | 20 lutego 2022 | Rio de Janeiro | Ceglana | Simone Bolelli
|
 Jamie Murray Bruno Soares
|
7:5, 6:7(2), 10–6 |
| Finalista | 12. | 17 lipca 2022 | Båstad | Ceglana | Simone Bolelli
|
Rafael Matos David Vega Hernández
|
4:6, 6:3, 11–13 |
| Zwycięzca | 7. | 30 lipca 2022 | Umag | Ceglana | Simone Bolelli
|
Lloyd Glasspool Harri Heliövaara
|
5:7, 7:6(6), 10–7 |
| Zwycięzca | 8. | 19 lutego 2023 | Buenos Aires | Ceglana | Simone Bolelli
|
 Nicolás Barrientos Ariel Behar
|
6:2, 6:4 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | – | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 4R | 1R | 1R | 2R | 4R | 3R | 4R | 4R | 1R | 1R | 0 / 16 | 16–16 |
| French Open | – | 1R | – | 1R | 3R | QF | 3R | 3R | 3R | 2R | 1R | 3R | 4R | 4R | 1R | 3R | 2R | 3R | 0 / 16 | 26–15 |
| Wimbledon | – | – | 1R | 2R | 3R | – | 2R | 1R | 3R | 2R | 2R | 3R | 3R | 3R | NH | 3R | 1R | 0 / 13 | 16–13 | |
| US Open | – | – | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | 1R | 2R | 4R | 2R | 1R | 2R | 1R | – | 1R | 2R | 0 / 14 | 10–14 | |
| Bilans spotkań | 0–0 | 0–1 | 0–3 | 2–4 | 4–4 | 5–2 | 5–4 | 2–4 | 8–4 | 5–4 | 2–4 | 5–4 | 9–4 | 7–4 | 3–2 | 7–4 | 2–4 | 2–2 | N/A | 68–58 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Fognini announces retirement. atptour.com. [dostęp 2025-07-10]. (ang.).
- ↑ It’s official: Fognini and Pennetta are in love! [online], tennistonic.com [dostęp 2017-05-11] (ang.).
- ↑ Rachelle Corpuz, US Open champion Flavia Pennetta to tie the knot with fiancé ATP star Fabio Fognini in 2016, „International Business Times AU”, 18 września 2015 [dostęp 2017-05-11] (ang.).
- ↑ Marija, Flavia Pennetta and Fabio Fognini are married! [online], Women’s Tennis Blog, 13 czerwca 2016 [dostęp 2017-05-11].
- ↑ 2015 U.S. Open champion Flavia Pennetta pregnant with first child, „Tennis.com”, 15 grudnia 2016 [dostęp 2017-05-11].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).