74P/Smirnova-Chernykh
|  Kometa 74P/Smirnova-Chernykh widoczna na niebie w pobliżu galaktyki PGC 49413 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 4 marca 1975 | 
| Nazwy alternatywne | 1967 XV, 1975 VII, 1975e, 1984 V, 1992 XXI | 
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | 4,1590 au | 
| Mimośród | 0,1492 | 
| Peryhelium | 3,5387 au | 
| Aphelium | 4,7794 au | 
| Okres orbitalny | 8,48 lat | 
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 6,6526° | 
| Długość węzła wstępującego | 77,0572° | 
| Argument peryhelium | 86,8324° | 
| Moment przejścia przez peryhelium | 24 stycznia 2018 | 
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 4,46 km | 
74P/Smirnova-Chernykh – kometa okresowa należąca do grupy komet typu Enckego.
Odkrycie i nazwa
[edytuj | edytuj kod]Kometę tę odkryli pod koniec marca 1975 roku astronomowie radzieccy Tamara Smirnowa i Nikołaj Czernych na zdjęciach wykonanych 4 i 16 marca 1975 roku w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym. W momencie odkrycia obiekt ten miał jasność ~15m.
W roku 1967 kometa ta została sfotografowana i oznaczona jako planetoida 1967 EU.
W nazwie znajdują się nazwiska obydwu odkrywców.
Orbita komety
[edytuj | edytuj kod]Orbita komety 74P/Smirnova-Chernykh ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,15. Jej peryhelium znajduje się w odległości 3,54 j.a., aphelium zaś 4,78 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 8,48 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 6,65˚.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Jądro tej komety ma średnicę ok. 4,5 km.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- 74P/Smirnova-Chernykh w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 74P/Smirnova-Chernykh w bazie Minor Planet Center (ang.)
