Юліюс II

Юліюс II
	па-лацінску: Julius PP. II
Пасьвечаньні
Кансэкрацыя	; Сыкст IV
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	па-італьянску: Giuliano della Rovere
Нарадзіўся	5 сьнежня 1443 ; Альбізоля-Супэрыёрэ[d], Генуэская рэспубліка[d];
Памёр	21 лютага 1513 (69 гадоў) ; Рым, Папская дзяржава;
Пахаваны	базыліка сьвятога Пятра;
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква
Бацькі	Raffaello della Rovere[d] ; Teodora Marinola[d]
Дзеці	Фэлічэ дэльля Равэрэ[d]
Адукацыя	Пэруджаўскі ўнівэрсытэт;
Заняткі	каталіцкі сьвятар
Подпіс
Герб
	Юліюс II у Вікісховішчы

Ю́ліюс II (па-лацінску: Julius PP. II), сьвецкае імя Джулія́на дэ́льля Равэ́рэ па-італьянску: Giuliano della Rovere; 5 сьнежня 1443 — 21 лютага 1513) — папа рымскі з 31 кастрычніка 1503 году па 21 лютага 1513 году. Яго называлі папам-ваяром або папам-змагаром, і мяркуецца, што сваё папскае імя абраў ня ў гонар папы Юліюса I, а на знак пашаны Юліюса Цэзара. Быўшы адным з самых магутных і ўплывовых папаў, Юліюс II быў цэнтральнай фігурай Адраджэньня і пакінуў пасьля сябе значную культурную і палітычную спадчыну^[7]. У выніку ягонай палітыкі падчас Італьянскіх войнаў Папская дзяржава павялічыла сваю ўладу і цэнтралізацыю, а постаць папы працягвала мець вырашальнае значэньне, дыпляматычна і палітычна, цягам усяго XVI стагодзьдзя ў Італіі і Эўропе.

У 1506 годзе Юліюс II заснаваў Ватыканскія музэі і пачаў аднаўленьне базылікі Сьвятога Пятра. У тым жа годзе ён зарганізаваў знакамітую Швайцарскую гвардыю дзеля асабістай аховы і правёў пасьпяховую кампанію ў Раманьні супраць мясцовых лордаў. Інтарэсы Юліюса II таксама сягалі Новага Сьвету, бо менавіта ён ратыфікаваў Тардэсыльяскі дагавор, заснаваўшы першыя біскупствы ў Амэрыцы і пачаўшы каталіцызацыю Лацінскай Амэрыкі. У 1508 годзе ён замовіў размалёўку станцаў Рафаэля і карціны Мікелянджэлё ў Сыкстынскай капэле.

Папа дазволіў людзям, якія жадаюць індульгенцыі, ахвяраваць грошы царкве, якія мусілі былі быць выкарыстаныя на будаўніцтва базылікі Сьвятога Пятра. Па ягоным сьмерці Эразм Ратэрдамскі люта высьмяхаўся зь яго ў п’есе «Юліюс, выключаны зь нябёсаў», у якой п’яны папа, якому сьвяты Пётар адмовіў ва ўваходзе ў рай, апраўдвае сваё сьвецкае жыцьцё і плянуе стварыць базу, зь якой ён зможа захапіць рай.

Крыніцы

^ ^а ^б BeWeB
^ Deutsche Nationalbibliothek Record #118714090 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.
^ Юлий (рас.) // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.
^ ^а ^б Pas L. v. Genealogics (анг.) — 2003.
^ https://resource.database.rag-online.org/ngCS1B577CU30ryYwDLroAoN
^ Blech, Benjamin The Sistene Secrets. — New York: HarperCollins Publishers. — ISBN 978-0061469046

Вонкавыя спасылкі

Юліюс II. Catholic Encyclopedia.

Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[_3f5722b7c14942a9-1] а ^б BeWeB

[_d40936a5d6ecc658-2] Deutsche Nationalbibliothek Record #118714090 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.

[_d9f21e39bee82e4a-3] Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.

[_57204709c639dfcd-4] Юлий (рас.) // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.

[_0c5256b25b3c094a-5] а ^б Pas L. v. Genealogics (анг.) — 2003.

[_0cfb27265f230eab-6] ttps://resource.database.rag-online.org/ngCS1B577CU30ryYwDLroAoN

[7] Blech, Benjamin The Sistene Secrets. — New York: HarperCollins Publishers. — ISBN 978-0061469046

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

п а р Папы рымскія
I—IV стагодзьдзі	Пётар Лін Анаклет Клімэнт I Эварыст Аляксандар I Сыкст I Тэлесфор Гігін Піюс I Аніцэт Сатэрыюс Алеўтэр Віктар I Зэфірын Калікст I Урбан I Пантыян Антэр Фабіян Карнэліюс Люцыюс I Стэфан I Сыкст II Дыянісіюс Фэлікс I Эўтыхіян Кай Марцэлін Марцэл I Эўсэбіюш Мільтыяд Сыльвэстар I Марк Юліюс I Лібэрыюс Дамас I Сырыцыюс Анастасіюс I	Сымбаль папаў рымскіх
V—VIII стагодзьдзі	Інакенцыюс I Зосім Баніфацыюс I Цэлестын I Сыкст III Леў I Гілярыюс Сымпліцыюс Фэлікс III Гелясіюс I Анастасіюс II Сымах Гармізд Ян I Фэлікс IV Баніфацыюс II Ян II Агапіт I Сыльвэрыюс Вігіліюс Пэлягіюс I Ян III Бэнэдыкт I Пэлягіюс II Грыгорыюс I Сабініян Баніфацыюс III Баніфацыюс IV Адэадат I Баніфацыюс V Ганорыюс I Сэвэрын Ян IV Тэадор I Мартын I Эўгеніюш I Віталіян Адэадат II Дон Агата Леў II Бэнэдыкт II Ян V Конан Сэргіюш I Ян VI Ян VII Сызыніюс Канстантын I Грыгорыюс II Грыгорыюс III Захар Стэфан Стэфан II Павал I Стэфан III Адрыян I Леў III
IX—XII стагодзьдзі	Стэфан IV Пасхал I Эўгеніюш II Валянцін Грыгорыюс IV Сэргіюш II Леў IV Бэнэдыкт III Мікалай I Адрыян II Ян VIII Марын I Адрыян III Стэфан V Фармоз Баніфацыюс VI Стэфан VI Раман Тэадор II Ян IX Бэнэдыкт IV Леў V Сэргіюш III Анастасіюс III Ляндон Ян X Леў VI Стэфан VII Ян XI Леў VII Стэфан VIII Марын II Агапэт II Ян XII Леў VIII Бэнэдыкт V Ян XIII Бэнэдыкт VI Бэнэдыкт VII Ян XIV Ян XV Грыгорыюс V Сыльвэстар II Ян XVII Ян XVIII Сэргіюш IV Бэнэдыкт VIII Ян XIX Бэнэдыкт IX Сыльвэстар III Бэнэдыкт IX Грыгорыюс VI Клімэнт II Бэнэдыкт IX Дамас II Леў IX Віктар II Стэфан IX Мікалай II Аляксандар II Грыгорыюс VII Віктар III Урбан II Пасхал II Гелясіюс II Калікст II Ганорыюс II Інакенцыюс II Цэлестын II Люцыюс II Эўгеніюш III Анастасіюс IV Адрыян IV Аляксандар III Люцыюс III Урбан III Грыгорыюс VIII Клімэнт III Цэлестын III Інакенцыюс III
XIII—XVI стагодзьдзі	Ганорыюс III Грыгорыюс IX Цэлестын IV Інакенцыюс IV Аляксандар IV Урбан IV Клімэнт IV Грыгорыюс Х Інакенцыюс V Адрыян V Ян XXI Мікалай III Мартын IV Ганорыюс IV Мікалай IV Цэлестын V Баніфацыюс VIII Бэнэдыкт XI Клімэнт V Ян XXII Бэнэдыкт XII Клімэнт VI Інакенцыюс VI Урбан V Грыгорыюс XI Урбан VI Баніфацыюс IX Інакенцыюс VII Грыгорыюс XII Мартын V Эўгеніюш IV Мікалай V Калікст III Піюс II Павал II Сыкст IV Інакенцыюс VIII Аляксандар VI Піюс III Юліюс II Леў X Адрыян VI Клімэнт VII Павал III Юліюс III Марцэл II Павал IV Піюс IV Піюс V Грыгорыюс XIII Сыкст V Урбан VII Грыгорыюс XIV Інакенцыюс IX Клімэнт VIII
з XVII стагодзьдзя	Леў XI Павал V Грыгорыюс XV Урбан VIII Інакенцыюс X Аляксандар VII Клімэнт IX Клімэнт X Інакенцыюс XI Аляксандар VIII Інакенцыюс XII Клімэнт XI Інакенцыюс XIII Бэнэдыкт XIII Клімэнт XII Бэнэдыкт XIV Клімэнт XIII Клімэнт XIV Піюс VI Піюс VII Леў XII Піюс VIII Грыгорыюс XVI Піюс IX Леў XIII Піюс X Бэнэдыкт XV Піюс XI Піюс XII Ян XXIII Павал VI Ян Павал I Ян Павал II Бэнэдыкт XVI Францішак Леў XIV