Крыштоф Валадковіч
Выгляд
(Пасля перасылкі з Крыштаф Валадковіч)
| Крыштаф Валадковіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Крыштаф Валадковіч | |||||||
| Герб «Радван» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Пётр Казімір Вяжэвіч | ||||||
| Пераемнік | Ян Кярсноўскі | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | каля 1595[1] | ||||||
| Смерць | не раней за 18 чэрвеня 1670 і не пазней за 20 лютага 1670 | ||||||
| Род | Валадковічы[2] | ||||||
| Бацька | Марцін Валадковіч[3] | ||||||
| Маці | НН[d][4] | ||||||
| Жонка |
Альжбета з Окуняў Ганна з Камаеўскіх Гальшка з Друцкіх-Сакалінскіх Альжбета з Масальскіх |
||||||
| Дзеці | Соф'я Канстанцыя, Яна | ||||||
Крыштаф Валадковіч (каля 1600 — чэрвень 1670) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]З шляхецкага роду Валадковічаў герба «Радван» зменены, сын суддзі земскага менскага Марціна Валадковіча.
Пісар земскі менскі (1633—1658), ваявода новагародскі (1658—1670) і войт менскі (1658—1670).
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Чатыры разы жанаты, меў дзвюх дачок.
- Соф’ю Канстанцыю, з 1652 года ў шлюбе за вялікім маршалкам літоўскім князем Аляксандрам Гіларыем Палубінскім[5]
- Яну, у шлюбе з троцкім кашталянам Марцінам Міхалам Крышпінам-Кіршэнштэйнам.
Зноскі
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VI, Ziemia nowogródzka i województwo nowogródzkie XV–XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2024. — С. 215. — 524 с. — ISBN 978-83-66911-67-3
- ↑ Чарняўскі Ф. В. Крыштоф Валадковіч: факты з жыцця і дзейнасці // Архіварыус — Мн.: Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2009. — вып. 7. — С. 221. — ISSN 2225-4412
- ↑ Чарняўскі Ф. В. Крыштоф Валадковіч: факты з жыцця і дзейнасці // Архіварыус — Мн.: Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2009. — вып. 7. — С. 222. — ISSN 2225-4412
- ↑ Чарняўскі Ф. В. Крыштоф Валадковіч: факты з жыцця і дзейнасці // Архіварыус — Мн.: Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2009. — вып. 7. — С. 223. — ISSN 2225-4412
- ↑ В. Л. Насевіч. Валадковічы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 537 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0. С. 205.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Насевіч В. Валадковічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 380. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 537 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
- Чарняўскі Ф. В. Крыштоф Валадковіч: факты з жыцця і дзейнасці(недаступная спасылка) // Архіварыус. Вып. 7. — Мн.: БелНДІДАС, 2009. — С. 221—252.