Драгелішкі

	Драгелішкі; лац. Dragieliški
	лет. Drageliškės
Краіна:	Летува
Павет:	Уцянскі
Раён:	Езяроскі
Насельніцтва:	6 чал. (2011);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	55°42′58″ пн. ш. 25°44′10″ у. д. / 55.71611° пн. ш. 25.73611° у. д.Каардынаты: 55°42′58″ пн. ш. 25°44′10″ у. д. / 55.71611° пн. ш. 25.73611° у. д.
	Драгелішкі на мапе Летувы Драгелішкі

Драгелішкі (лет. Drageliškės) — вёска ў Летуве, каля ракі Сьвятой. Уваходзяць у склад Дусяцкага староства Езяроскага раёну Ўцянскага павету.

Назва

Дрогіла або Дрогул (Drogila, Drogulus, Drogili) — імя германскага паходжаньня^[1]^[2]^[3].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[6].

Гісторыя

У XIX ст. Драгелішкі ўваходзілі ў склад Вількамірскага павету Ковенскай губэрні^[7].

Насельніцтва

1902 год — 18 чалавекі^[8]

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 420.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 292.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 437.
^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 94.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 420.

[2] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 292.

[3] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.

[4] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[5] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[7] Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 437.

[8] Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 94.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]