Гільём Святы

Гільём Святы
Гільём Святы
	фр.: Guillaume de Gellone
Дата нараджэння	не раней за 750 і не пазней за 755
Месца нараджэння	рэгіён Аквітанія, Метраполія Францыі, Францыя;
Дата смерці	28 мая 813
Месца смерці	Сен-Гілян-ле-Дэзер[d], дэпартамент Эро, рэгіён Лангедок — Русільён, Францыя;
Месца пахавання	Сен-Гілян-ле-Дэзер[d];
Кананізаваны	1066
У ліку	каталіцкі святы
Дзень памяці	28 мая
Бацька	Thierry IV[d]
Маці	Алдана[d]
Жонка	Cunegunda d'Austràsia[d] і Guitburga[d]
Дзеці	Бернар Септыманскі[d], Gaucelm[d], Teodoric III d'Autun[d], Gerberga[d], Héribert[d] і Бера[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Святы Гільём, Гільём д'Ара́нж, Гільём з Тулу́зы (фр.: Guillaume d'Orange, 750 — 28 мая 812 гг.) — франкскі ваенны і палітычны дзеяч, герой французскага сярэдневяковага эпасу, святы Рымска-каталіцкай царквы. Дзень шанавання — 28 мая.

Гільём быў стрыечным братам Карла Вялікага. У 790 г. атрымаў тытул графа Тулузы. У 793 г. пацярпеў паражэнне ад пірэнейскіх мусульман пад Нарбонай, але не даў магчымасці ворагам прасоўвацца далей ў Франкскае каралеўства. У 801 г. удзельнічаў у паспяховай аблозе Барселоны.

У 784 г. заснаваў абацтва Аньян. У 806 г. стаў бенедыктынскім манахам і абатам гэтага кляштара. Памёр каля 812 г. Кананізаваны ў 1066 г.

У XI—XII стст. стаў героем эпічнага цыкла французскай паэзіі chansons de geste. Усяго вядома 20 твораў, прысвечаных Гільёму або яго набліжаным. У паэзіі трубадураў разглядаўся як прыклад добрага васала і рашучага рыцара, часам супрацьпастаўляўся Людовіку Святому.

Зноскі