Івіца Оліч
| Івіца Оліч | ||
| ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 14 верасьня 1979[1][2][3] (46 гадоў) | |
| Рост | 182 см | |
| Вага | 82 кг | |
| Пазыцыя | нападнік | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 1996—1998 | Марсонія[d] | 42 (17) |
| 1998—2000 | Гэрта II[d] | 30 (10) |
| 2000—2001 | Марсонія[d] | 42 (21) |
| 2001—2002 | Заграб | 28 (21) |
| 2002—2003 | Дынама Заграб | 27 (16) |
| 2003—2007 | ЦСКА Масква | 78 (35) |
| 2009—2012 | Баварыя | 55 (13) |
| 2012—2015 | Вольфсбург | 78 (28) |
| 2016—2017 | Мюнхэн-1860 | 30 (5) |
| Зборныя | ||
| 2002—2015 | Харватыя | 104 (20) |
І́віца О́ліч (па-харвацку: Ivica Olić; нар. 14 верасьня 1979 году, Давар, СФРЮ) — харвацкі футбаліст, які выступаў за нацыянальную зборную Харватыі на пазыцыі нападніка.
Клюбная кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раньнія гады
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Івіца Оліч нарадзіўся й вырас у невялікай харвацкай вёсцы Давар, разьмешчанай побач з горадам Славонскі-Брод. Пачаў гуляць у футбол у мясцовым клюбе «Марсонія» ў 1996 годзе і правёў там два сэзоны.
У 1998 годзе заключыў кантракт з бэрлінскай «Гэртай». Аднак паколькі ня меў гульнявой практыцы ў «Гэрце», Оліч праз год вярнуўся назад у «Марсонію». У «Марсоніі» правёў удалы сэзон, забіўшы ў 29 гульнях 17 мячоў.
У 2001 годзе Оліч перабраўся ў футбольны клюб «Загрэб», дзе ў 28 матчах забіў 21 гол, чым дапамог сваёй камандзе заваяваць залатыя мэдалі чэмпіянату Харватыі. У наступным сэзоне Оліч працягнуў сваю кар’еру ў загрэбскім «Дынама», дзе ён забіў 16 мячоў у 21 матчы й стаў найлепшым бамбардзірам харвацкага чэмпіянату.
ЦСКА Масква
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Харвата хацелі купіць кіеўскае «Дынама» й ЦСКА, аднак армейцы апынуліся больш настойлівымі. У 2003 годзе Оліч заключыў чатырохгадовы кантракт з маскоўскім ЦСКА. За чатыры гады ў клюбе Івіца ў агульнай складанасьці правёў 116 матчаў у якіх забіў 44 галы. У складзе ЦСКА Оліч тройчы перамагаў у чэмпіянаце Расеі, двойчы станавіўся ўладальнікам Кубка Расеі й Супэркубка, а ў 2005 годзе разам з ЦСКА стаў пераможцам Кубка УЭФА.
«Гамбург»
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У студзені 2007 году Оліч перайшоў у «Гамбург». З прыходам Івіцы клюб выйшаў з зоны вылету й фінішаваў у верхняй частцы табліцы.
«Баварыя» Мюнхэн
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Улетку 2009 году Оліч перайшоў у «Баварыю»[4][5]. У паўфінале Лігі чэмпіёнаў 2010 году Оліч забіў усе 3 мячы й вывеў каманду ў фінал. Усяго ў Лізе чэмпіёнаў 2010 году ён забіў 5 мячоў.
Увосень 2010 году Івіца Оліч атрымаў траўму калена й выбыў са строю да канца сэзону. Пасьля заканчэньня сэзону 2010—2011 гадоў зьявіўся на полі ў некалькіх таварыскіх матчах. У пачатку сэзону 2011—2012 гадоў, у трэцім туры, у пераможным для «Баварыі» матчы з «Гамбургам» (5:0) зноў атрымаў траўму, на гэты раз сьцягна, і выбыў на нявызначаны тэрмін[6].
«Вольфсбург»
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]26 красавіка 2012 году, на наступны дзень пасьля таго, як «Баварыя» забясьпечыла сабе выхад у фінал Лігі чэмпіёнаў 2011—2012 гадоў, Івіца абвесьціў, што пачне наступны сэзон у «Вольфсбургу», хоць раней меліся чуткі пра цікавасьць да харвата з боку «Ляцыё». Заробак харвата будзе складаць 6 мільёнаў эўра[7].
Вяртаньне ў «Гамбург»
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]30 студзеня 2015 году стала вядома пра вяртаньне Оліча ў склад клюбу «Гамбург». З гульцом быў падпісаны 18-месяцовы кантракт[8].
Кар’ера ў зборнай
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Оліч рэгулярна выклікаецца ў нацыянальную зборную сваёй краіны з 2002 году. На чэмпіянаце сьвету 2002 году ён правёў два матчы, забіўшы гол у вароты зборнай Італіі. Івіца таксама правёў тры матчы на чэмпіянаце Эўропы 2004 году й два матчы на чэмпіянаце сьвету 2006 году. 21 лістапада 2007 году Івіца Оліч стаў адным з творцаў перамогі зборнай Харватыі над родапачынальнікамі футболу — зборнай Ангельшчыны, забіўшы ў гэтым матчы гол.
16 лістапада 2014 году ў матчы адбору да чэмпіянату Эўропы 2016 году супраць зборнай Італіі, які праходзіў на стадыёне «Сан-Сыра», Оліч правёў свой 100 матч у кашулі нацыянальнай каманды[9].
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]«Загрэб»:
- Чэмпіён Харватыі: 2002
«Дынама»:
- Чэмпіён Харватыі: 2003
ЦСКА:
- Чэмпіён Расеі: 2003, 2005, 2006
- Уладальнік Кубка Расеі: 2005, 2006
- Уладальнік Супэркубка Расеі: 2004, 2006
- Уладальнік Кубка УЭФА: 2005
«Баварыя»:
- Чэмпіён Нямеччыны: 2010
- Уладальнік Кубка Нямеччыны: 2010
- Уладальнік Супэркубка Нямеччыны: 2010
- Фіналіст Ліга чэмпіёнаў: 2010, 2012
Асабістае жыцьцё
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Оліч мае двух сыноў, якіх клічуць Лука й Антоніё[10], а таксама дачку Лару. У адрозьненьне ад многіх сваіх калегаў, ён аддае перавагу трымацца ў цені ад СМІ й у цэлым жыве спакойным прыватным жыцьцём[11].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Ivica Olic // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в Ivica Olić // FBref (анг.)
- ^ а б в IVICA OLIC // Argentine Soccer Database (гішп.)
- ^ З харвацкім нападнікам складзена трохгаловая дамова(недаступная спасылка). Афіцыйны сайт «Баварыі»
- ^ Летом Олич станет игроком «Баварии»(недаступная спасылка). championat.ru
- ^ Виталий Турков. Ивица Олич снова травмирован. Fussball.ru
- ^ Экс-футболист ЦСКА Олич перейдет из «Баварии» в «Вольфсбург»
- ^ Ivica Olic: Hamburg sign Wolfsburg striker. BBC Sport
- ^ Italy cling on to hold Croatia. UEFA
- ^ «Olic: Nothing's decided yet». FIFA.com.
- ^ «Breitner lobt Olic: Ein Hochgenuss». Abendzeitung.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Профіль на афіцыйным сайце «Баварыі Мюнхэн»
- Статыстыка на сайце fussballdaten.de
- Статыстыка на сайце Soccerbase