Tìn

Tìn (鎮) sī chū-lo̍h ê chi̍t khoán. Tâi-gí chāi-lâi ê koàn-sì it-poaⁿ khah hán tit ēng "tìn" leh piáu-sī chū-lo̍h, sī kóng "chng" ia̍h "siâⁿ" khah che.

"Tìn" chit jī mā ū ēng chò tē-hng hêng-chèng-khu ê tan-uī, it-poaⁿ lâi-kóng siat chò tìn ê só͘-châi, jîn-kháu sī pí siâⁿ-chhī ê jîn-kháu khah chió, keng-chè oa̍h-tōng khah sè. Bo̍k-chiân Tiong-hôa Bîn-kok lóng-chóng ū 38-ê tìn.

Pún bûn-chiuⁿ sī chi̍t phiⁿ phí-á-kiáⁿ. Lí thang tàu khok-chhiong lâi pang-chō͘ Wikipedia.