Przejdź do zawartości

Interfejs programowania aplikacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Wipur (dyskusja | edycje) o 20:36, 15 mar 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Interfejs programowania aplikacji, interfejs programistyczny aplikacji, API (od ang. application programming interface) – sposób, rozumiany jako ściśle określony zestaw reguł i ich opisów, w jaki programy komputerowe komunikują się między sobą[1].

Definiuje się go na poziomie kodu źródłowego dla składników oprogramowania, na przykład aplikacji, bibliotek, systemu operacyjnego. Zadaniem interfejsu programowania aplikacji jest dostarczenie odpowiednich specyfikacji podprogramów, struktur danych, klas obiektów i wymaganych protokołów komunikacyjnych.

Przykładami takiego interfejsu są POSIX i Windows API, a w przypadku grafiki 3DVulcan.

Zobacz też

Przypisy

  1. Vangie Beal: What is Application Program Interface (API)?. Webopedia.com. [dostęp 2015-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-16)]. (ang.).