Grumman C-1 Trader
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
{{{konstruktor}}} |
| Typ |
Samolot transportowy |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
styczeń 1955 |
| Wycofanie ze służby |
1988 |
| Liczba egz. |
83 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x Wright R-1820-82AW |
| Moc |
1525 HP każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
21,20 m |
| Wydłużenie |
{{{wydłużenie}}} |
| Długość |
12,90 m |
| Wysokość |
4,90 m |
| Profil skrzydła |
{{{profil skrzydła}}} |
| Masa | |
| Własna |
8504 kg |
| Startowa |
13222 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
462 km/h |
| Prędkość przelotowa |
240 km/h |
| Zasięg |
2092 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| US Navy | |
Grumman C-1 Trader to pokładowy, dwusilnikowy samolot transportowy.
Historia
Grumman C-1 Trader jest wersją rozwojową innej konstrukcji Grummana - S-2 Tracker. Wychodząc na przeciw potrzebom US Navy na dostarczanie zaopatrzenia na lotniskowce, zmodyfikowano sprawdzoną już konstrukcję S-2 Trackera tak aby był w stanie przewieźć 1.600 kg ładunku lub 9 pasażerów. Tak zmodyfikowany samolot swój pierwszy lot wykonał w styczniu 1955 i otrzymał pierwotnie oznaczenie TF-1.
W sumie zbudowano 83 samoloty C-1 Traders, z których cztery zostały później przekształcone w samolot walki elektronicznej (oznaczono je - WE-1A). W latach 60 i 70 XX wieku C-1 Trader dostarczał pocztę i zaopatrzenie dla lotniskowców operujących na Oceanie Spokojnym podczas wojny w Wietnamie. Ostatni C-1 został wycofany z służby US Navy w 1988 roku. Około dziesięć nadal zdatnych do lotu maszyn oddano w ręce cywilne jako w pełni sprawne latające eksponaty.
W sierpniu 2010 roku, brazylijskie Lotnictwo Marynarki Wojennej zapowiedziało, że zamierza kupić osiem C-1. Samoloty mają zostać poddane gruntownej modernizacji obejmującej zamianę gwiazdowych silników Wright R-1820 nowszą konstrukcją turbośmigłową Honeywell TP331-14GR wyposażoną w pięciołopatowe śmigło. Dodatkowo planuję się zmodernizować awionikę samolotów, a sześć z nich wyposażyć w instalację umożliwiającą tankowanie samolotów w locie. Samoloty te mają operować na brazylijskim lotniskowcu São Paulo.[1]
Przypisy