Benutzerin:Tatu-lh/Najman-beg, Tatarische Fürsten
Najman-beg, tatarski książę, protoplasta wielu polskich rodów tatarskich, uczestnik Bitwy Grunwaldzkiej.
Nie wiadomo właściwie jakie imię nosił, określenie „Najman-beg” nie jest imieniem własnym lecz tytułem, oznacza tyle co „książę Najmanów”. Sądząc po tytule „beg”, Najman-beg był krewnym panującej w Ordzie dynastii chanów, potomków wielkiego Czyngiz-chana. Tylko tacy mieli prawo do tytułu „beg”. Prawdopodobnie jego przodkiem był jeden z wodzów Czyngiz-chana, Dżebe, który w początkach XIII wieku pokonał tureckie plemię Najmanów i włączył je do imperium Czyngiz-chana, uzyskując w zamian z jego rąk tytuł „księcia Najmanów”, jak to było w zwyczaju w imperium mongolskim.
Najman-beg przybył na Litwę na początku XV w., jako członek wyborowego zastępu arystokracji tatarskiej, który pod wodzą Dżalal-ed-dina (późniejszego chana Złotej Ordy), wysłanego jako oddział posiłkowy w wojnie wielkiego księcia Witolda z Zakonem Krzyżackim. Poczet klientów i sług Najman-bega był tak liczny, że dał początek aż dwu tatarskim chorągwiom: najmańskiej i typirskiej, zwanej później kondracką.
Zostając na Litwie otrzymał wielkie dobra, głównie w powiecie oszmiańskim, obejmujące, m.in., następujące późniejsze miejscowości: Bohdanowo, Cicin, Dowbuciszki, Kadyszewicze, Kaskiewicze, Kienię, Kryczyn, Mereszlany, Sielce i Starosielce, oraz „dworzec” w Wilnie przy boku księcia Witolda, położony przy ulicy zwanej później Tatarską.
Najman-beg miał prawdopodobnie dwu synów: Piotra i Kowrata. Być może, że również jego synem był żyjący w połowie XV-go stulecia Oliszko. Najstarszym synem był zapewne Piotr - jego potomkowie stale piastowali chorąstwo zaciągu najmańskiego.
Potomkowie Piotra dali początki rodzinom Andrzejewiczów (vel Andrzejewskich), Andrysewiczów, Arsłanowiczów, Cicińskich, Chorumowiczów, Jakubowiczów, Małuszewiczów, Kadyszewiczów, Kasymowiczów, Minbułatowiczów, Mucharemowiczów, Piotrowiczów, Piotrowskich, Sieleckich, Skirmuntów, Szeichów-Starosielskich i Tomkiewiczów. Kowrat jest protoplastą rodzin Adzykiczów, Bazarewiczów, Giełwanowskich, Kazkowiczów, Kryczyńskich, Rusinów, Sulewiczów, Tokoszów, Ułanowiczów i Zawadzkich. Oleszko jest przodkiem rodzin Bołciuków, Obutków, Oskiewiczów, Radeckich i Stankiewiczów.
Bibliografia:
Stanisław Dziadulewicz: Herbarz rodów tatarskich w Polsce. Wilno 1929 (reprint WAiF. Warszawa 1986)
Zobacz też:
Tatarzy w Polsce, Piotrowscy herbu Piotrowski