PKP-Baureihe ED70

Vorlage:Szablon:Infobox Tabor kolejowy ED70 (początkowo E58) - elektryczne zespoły trakcyjne wyprodukowane w roku 1958 przez zakłady Waggonbau-Görlitz z przeznaczeniem do obsługi pasażerskiego ruchu dalekobieżnego jako szybki pociąg komunikacji międzymiastowej. Ogółem wyprodukowano 2 sztuki.

Konstrukcja

ED70 były wyposażone luksusowo - bezprzedziałowe wagony posiadały wyłącznie miejsca siedzące pierwszej klasy, wyposażone w składane stoliki do konsumpcji potraw, ogrzewanie nawiewne, oświetlenie jarzeniowe, instalację nagłośnieniową, sygnalizację przywoławczą dla wezwania kelnera, indywidualne oświetlenie i centralne zamykanie drzwi wejściowych.

Ściany czołowe posiadały aerodynamiczne kształty, natomiast konstrukcja wózków oraz silników trakcyjnych była taka sama jak w zespołach EN57 - zmieniono jedynie przełożenie. Jednostki przystosowano do pracy ukrotnionej i zamontowano sprzęgi samoczynne Scharfenberga.

Eksploatacja

Jednostki ED70 zakupiono w celu obsługi szybkich połączeń Warszawa - Katowice z prędkością 125 km/h, jednak po przeprowadzeniu próbnej eksploatacji okazało się, że posiadają one wady i ostatecznie zrezygnowano z dalszego ich importu po zakupie dwóch sztuk z planowanych dziesięciu.

Zakupione jednostki przydzielono do lokomotywowni Warszawa Grochów. Początkowo zatrudnione były na linii Warszawa - Katowice jako pociąg pospieszny Górnik, a od 1964 pociąg ekspresowy Lech relacji Warszawa - Poznań Gł.. Używano ich także w celu uświetnienia otwarć nowo elektryfikowanych linii. Po 1968 zostały wycofane z normalnej eksploatacji i stosowano je jako pociągi specjalne, w 1957 skreślono je z inwentarza, a na początku lat 80. złomowano.

Zobacz też

• Lista zespołów trakcyjnych PKP