Zum Inhalt springen

Brodnicki Park Krajobrazowy

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Dies ist eine alte Version dieser Seite, zuletzt bearbeitet am 9. Mai 2018 um 08:29 Uhr durch pl>Pikador (poprawa przek., drobne merytoryczne, link do strony oficjalnej naprawiony, link do strony CRFOP, oficjalny typ rezerwatu za CRFOP). Sie kann sich erheblich von der aktuellen Version unterscheiden.

Vorlage:Obszar chroniony infobox Brodnicki Park Krajobrazowypark krajobrazowy utworzony w 1985 jako 25. z kolei obszar chroniony tego rodzaju w Polsce.

Położenie i powierzchnia

Położony w centralnej części Pojezierza Brodnickiego, obejmuje swoimi granicami obszary o najwyższych wartościach przyrodniczych i krajobrazowych. Powierzchnia parku wynosi 16685 ha.

Historia

Orędownikiem utworzenia parku był prof. Zygmunt Czubiński, który już przed II wojną światową postulował stworzenie tej formy ochrony przyrody. Po 1945 większość wskazywanych przez niego obszarów objęto ochroną rezerwatową, a park powołano w 1985[1].

Krajobraz

Rzeźba parku jest owocem działalności lodowca. Większość jego powierzchni to falista wysoczyzna morenowa z licznymi zagłębieniami wypełnionymi jeziorami i torfowiskami, które są połączone siecią cieków i kanałów, tworząc zwarty system hydrologiczny (wody stanowią 8% powierzchni parku) o dużych walorach turystycznych. Wysoczyzna pokryta jest w dużej części lasami. Wykształcił się tutaj typowy krajobraz leśno-pojezierny[1].

Jeziora i torfowiska

Na obszarze parku znajduje się 58 jezior o powierzchni większej niż jeden hektar, m.in: Wielkie Partęczyny, Sosno, Łąkorek, Zbiczno. Łącznie jeziora zajmują 1790 hektarów[1].

Torfowiska to drugie ważne zbiorowisko parku, przy czym najpospolitsze jest torfowisko niskie (kwaśna łąka). Część torfowisk (Okonek) chronionych było już przed 1939[1].

Lasy

Lasy zajmują 40% powierzchni parku, a dominującym gatunkiem jest sosna zwyczajna. Obok niej rosną też: dąb szypułkowy, olcha czarna, buk zwyczajny, jesion wyniosły, brzoza, grab pospolity, wiąz i wierzby. Przebiega tu granica występowania buka i brzęka, a w niedużej odległości także modrzewia polskiego, jaworu i cisa. Świerk nasadzony sztucznie, rośnie poza granicą swego naturalnego zasięgu. Rzadko spotykane są w parku także: wierzba czarniawa, sosna Banksa i dąb czerwony. Najliczniej reprezentowanym zespołami są bór mieszany i świeży. W borze mieszanym oznaczono 139 gatunków roślin. Występują tu m.in.: konwalia majowa, śmiałek pogięty, orlica pospolita, wężymord niski, gruszyczka. W borze świeżym spotkać można m.in. widłaki i liczną borówkę czernicę. Z lasów liściastych przeważają dębowo-grabowe, a w nich rosną: zawilce, ziarnopłon wiosenny, kokorycz pełna oraz zdrojówka rutewkowata (jedyne stanowisko na Pomorzu). W olsach występuje długosz królewski, a w grądachobuwik pospolity[1].

Rezerwaty przyrody

Przypisy

Vorlage:Przypisy

Linki zewnętrzne

Vorlage:Parki krajobrazowe województwa kujawsko-pomorskiego

Kategoria:Parki krajobrazowe w województwie kujawsko-pomorskim Kategoria:Parki krajobrazowe w województwie warmińsko-mazurskim

  1. a b c d e Krzysztof Lewandowski, Skarby parku krajobrazowego, w: Poznaj swój kraj, nr 4/1988, s.12-13, ISSN 0832-6151