Zum Inhalt springen

Ymnos is tin Eleftherian

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Dies ist eine alte Version dieser Seite, zuletzt bearbeitet am 26. Juni 2004 um 22:33 Uhr durch 1001 (Diskussion | Beiträge) (Originaltext). Sie kann sich erheblich von der aktuellen Version unterscheiden.

Imnos pros tin Eleftherian (dt.: Ode an die Freiheit) wurde 1823 von Dionysios Solomos geschrieben und hat 158 Strophen. Die Musik komponierte Nikolaos Mantzaros. 1865 wurden die ersten zwei Strophen zur Nationalhymne Griechenlands erklärt. Sie wird auch als Nationalhymne Zyperns genutzt.

Originaltext

Ύμνος προς την Ελευθερίαν
Σε γνωρίζω από την κόψη,
του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη,
που με βια μετρά[ει] τη[ν] γη.
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη,
των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη [oder -μένοι],
χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά.
Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι' ένα στόμα ακαρτερούσες,
Ελα πάλι, να σου πή.


Αργειε νάλθη εκείνη η μέρα
και ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Δυστυχής! Παρηγοριά
μόνη σου έμενε να λες
περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.
Και ακαρτέρι, και ακαρτέρι
φιλελεύθερη λαλιά,
ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισία,
Κι έλεες: πότε α! Πότε βγάνω!
το κεφάλι από τς ερμιές;
Και αποκρίνοντο από πάνω
κλάψες, άλυσες, φωνές.
Τότε εσήκωνες το βλέμμα
μες στα κλάματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,
πλήθος αίμα Ελληνικό.
Με τα ρούχα αιματωμένα
ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύης εις τα ξένα
άλλα χέρια δυνατά.
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή
δεν είν' εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλή.
Φεύγει οπίσω το ποδάρι
και ολογλήγορο πατεί
η την πέτρα η το χορτάρι
που τη δόξα σου ενθυμεί.
Ταπεινότατη σου γέρνει
η τρισάθλια κεφαλή,
σαν πτωχού που θυροδέρνει
κι είναι βάρος του η ζωή.
Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου με ορμή
που ακατάπαυστα γυρεύει
η τη νίκη η τή θανή
Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Eλευθεριά

Transkription

Imnos pros tin Eleftherian
Se gnorízo apó tin kópsi,
tou spathioú tin tromerí,
Se gnorízo apó tin ópsi,
pou me viá metrá[i] ti[n] ji.
Ap' ta kókala vgalméni,
ton Ellínon ta ierá,
Ke san próta andrioméni,
chére, o chére, Eleftheriá!


Deutsche Übersetzung

Ja, ich kenn' dich an der Klinge
deines Schwerts so scharf und blank,
wie auf diesem Erdenringe,
schreitet dein gewalt'ger Gang.
Die du aus der Griechen Knochen
wutentbrannt entsprossen bist,
die das Sklavenjoch zerbrochen,
holde Freiheit, sei gegrüsst.
Ja darin hast du gehauset,
trauernd und mit scheuem Blick.
Hast geharrt, dass einst erbrauset
dir der Ruf: "O komm zurück!"
Aber dies hat lang gedauert;
alles war als wie erstickt,
alles hat vor Furcht geschauert,
von der Sklaverei erdrückt.

Siehe auch: Liste der Nationalhymnen.