Hopje

Een hopje|right|250px|thumb Een hopje is een snoepje met een lichte koffie- en caramelsmaak.

Het snoepje is genoemd naar baron Hendrik Hop (1723-1808), oud gezant der Staten van Holland. Toen de Fransen in 1792 Brussel innamen, werd Hop naar Den Haag teruggeroepen, waar hij tot 1801 boven confiseurhuis de firma Van Haaren & Nieuwerkerk op het Lange Voorhout 92 woonde. De baron was verslaafd aan koffie.
Op een avond liet hij zijn kop met koffie, suiker en room op de kachel staan. De volgende ochtend bleek dat een koffiecaramel te zijn geworden. Hop vond die brokken erg lekker. Toen hij korte tijd later van zijn dokter geen koffie meer mocht drinken, vroeg hij zijn onderbuurman, bakker Theodorus van Haaren, voor hem van die 'brokken koffie' te maken. Ze werden al gauw 'de brokken van baron Hop' genoemd en kregen in 1880 de naam Haagsche Hopjes.

Export

Het confiseurhuis werd hiermee beroemd tot ver in het buitenland. De export ging zelfs naar vorstenhuizen in Europa en naar de tsaren in Sint-Petersburg. Voor de hopjes die naar Nederlands-Indië gingen, werden sinds 1875 speciale blikken gemaakt.

Theesalon

De hopjes werden o.a. door J.P. Rademaker nagemaakt, die adverteert dat alleen hij de échte hopjes maakt. Rademaker is wél het eerste bedrijf dat de bonbons in wikkels verpakt. Rond 1900 zijn er ongeveer 60 bedrijven die hopjes maken.
Midden 19de eeuw koopt de firma Nieuwerkerk nummer 94 erbij, en behalve de winkel is er nu ook een thee- en ijssalon, een nieuw concept in Den Haag, dat zeer succesvol wordt. Al gauw komen er meer theesalons bij, zoals Krul op het Noordeinde en Lensvelt Nicola op het Toernooiveld.

thumb|right|250px| Hopjesblikken In 1924 wordt de firma omgezet in een NV. De eigenaar overlijdt een jaar later en Nieuwerkerk & Zn NV associeert zich met de Haagsche Beschuit Bakkerij. Er worden weer hopjes gemaakt, die nu Geni-hopjes heten.

WW II

Als Nieuwerkerk tijdens de Tweede Wereldoorlog geen hopjes wil leveren aan de Duitsers, wordt het moeilijk om aan ingrediënten te komen. Toch vieren ze in 1943 hun 150-jarig bestaan met het uithangen van de Nederlandse vlag. Met het bombardement van het Bezuidenhout verliest de familie Nieuwerkerk alles. Gerard Nieuwerkerk overlijdt in 1948, zijn echtgenote in 1951, en de aandelen worden overgenomen door Rademaker uit Rotterdam.

In 1971 wordt Rademaker overgenomen door Droste en in 1986 door Dutch Coca & Chocolate Holding BV uit Haarlem. In 1999 komt het merk Rademaker Hopjes in handen van RBV Leaf (sinds 1990 werkmaatschappij van CSM). De bekende rode, vierkante blikjes worden vervangen door witte, ronde blikjes. Sinds 2007 worden weer rode blikjes gemaakt.

Trivia

• Hopjes hebben een ietwat chique uitstraling, vooral omdat ze apart in een bedrukt papiertje zijn verpakt, iets wat voor snoep eigenlijk niet gebruikelijk is.
• Sinds 1998 is het "Museum voor het Haagsche Hopje", gesloten. Het was gevestigd op Oude Molstraat 30d, 2513 BB, Den Haag. Er staan in het huidige eetcafé nog slechts een tiental blikjes in de vitrine.
• Nieuwerkerk en de Haagse Rademaker hebben jarenlang processen gevoerd. Rademaker adverteerde dat hij de echte Hopjes maakte. Toen de Rotterdamse Rademaker in 1949 Nieuwerkerk overnam, ging het gevecht tussen de beide Rademakers nog 40 jaar door. In 1989 besliste de Reclame Code Commissie dat de Haagse Rademaker niet meer met 'enige echte' mocht adverteren, maar dat er altijd de naam van het bedrijf bij moest staan, dus 'enige echte Rademaker's hopjes' of 'enige echte Krul hopjes'.
• Haagse Hopjes Transvaal is de naam van een stichting die speelgoed uitleent aan de jeugd van Transvaal, maar die behalve de naam niets met hopjes te doen heeft.