An-pō͘
Guā-māu
An-pō͘[1] (Hàn-jī: 鞍部; Ji̍t-pún-gí: 鞍部 / あんぶ anbu; Eng-gí: saddle) sī 1 chiòng tē-hêng, sī soaⁿ-niā siōng kē ê só͘-chāi, gōa-hêng chhin-chhiūⁿ bé-oaⁿ. Khah e̍h ê an-pō͘ ē-tàng kiò-chò soaⁿ-khiah (山隙) ia̍h-sī soaⁿ-o (山窩).
Tâi-oân chhut-miâ ê an-pō͘
- Su-goân A-kháu (思源埡口), kū-miâ Pi-á-lâm An-pō͘ (埤亞南鞍部), tī Tiong-iong Soaⁿ-me̍h kap Soat-soaⁿ Soaⁿ-me̍h chi-kan.
- Bú-niá (武嶺) tī Tiong-iong Soaⁿ-me̍h ê Ha̍p-hoan Tang-hong kap Ha̍p-hoan Chú-hong chi-kan.
- Lêng-ko An-pō͘ (能高鞍部) tī Tiong-iong Soaⁿ-me̍h ê Kî-lâi-soaⁿ kap Lêng-ko-soaⁿ chi-kan.
- Pat-thong-koan (八通關) tī Tiong-iong Soaⁿ-me̍h kap Gio̍k-san Soaⁿ-me̍h chi-kan.
- Koan-san A-kháu (關山埡口) tī Tiong-iong Soaⁿ-me̍h ê Hiòng-iông-soaⁿ kap Koan-san chi-kan.
- Siū-khah (壽峠) tī Hêng-chhun Poàn-tó.
- Hong-kūi-chhùi (風櫃喙) tī Téng-soaⁿ kap Ngó͘-chí-soaⁿ chi-kan.