Blaffeteure

Een veister me blaffeteurn

Een blaffeteure of plaffeture (Kortryk), (Nederlands vensterluik), is een droaiboar paneel, meestal in ‘out, woamee dat ‘t veister an de buutnkant kan ofgeslootn wordn teegn de koude, de zunne of teegn inbrekers. Over ’t algemeen zyn d’r twi blaffeteurn per veister. Den dag van vandoage en ze surtout een decoratieve functie en is under functie vervuld deur de lattestôor, ôok wel persienne genomd.

Etymologie

’t Woord “blaffetuur” wordt in verschillnde Vlamsche dialectn gebruukt, nie allene in ’t West-Vlams, moar ook in ’t Brabants en Limburgs. In ’t Woals is ‘t plafture.

De etymologie van ’t woord is ondudelik.

In 1390 ist er sproake van vier ellen blaeftuerlakens; in 1470 aen 1 blaftuerre te makene en in ’t Vroegnieuwnederlands (1500-1700) blaffetuere, speculare chartaceum, fenestra papyracea vel membranacea. Da wyst er ip dat die “blaffeteurn” van papier of perkament woarn. Vroeger woarn d’r nog gin glasroamn, moa woarn ze toegemakt me perkament of geolied doek.

Van Dale verkloart ’t woord uut ’t Middellatyn blaffardus (van bleke kleur).