Android (robot)
Android, genellikle et gibi malzemeden yapılmış insansı bir robot veya diğer yapay bir varlıktır.[1][2][3][4] Tarihsel olarak androidler yalnızca bilim kurgu alanında var olmuş ve sık sık film ve televizyonda görülmüştür. Ancak robot teknolojisindeki gelişmeler, işlevsel ve gerçekçi insansı robotların tasarlanmasına olanak sağlamıştır.[5][6]
Terminoloji
Oxford İngilizce Sözlüğü, en eski kullanımı (Androides olarak) St. Albertus Magnus'un iddiaya göre yaptığı otomata atıfta bulunarak Ephraim Chambers'ın 1728 Cyclopaediasına kadar izler.[3][7] 1700'lerin sonlarına doğru, sergi salonlarında, insan faaliyetlerini gerçekleştiren insanlara benzeyen, ayrıntılı mekanik cihazlar olan "androidler" sergileniyordu.[8]
Projeler
İnsan gibi görünen ve bir dereceye kadar konuşan veya davranan androidler yapmayı amaçlayan birkaç proje başlatıldı ve/veya devam etmektedir.
Japonya
Japon robotikleri 1970'lerden beri bu alanda öncü konumdadır.[9] Waseda Üniversitesi 1967'de WABOT projesini başlattı ve 1972'de tam ölçekli bir insansı akıllı robot olan ilk android WABOT-1'i tamamladı.[10][11] Uzuv kontrol sistemi, alt uzuvlarıyla yürümesini ve dokunsal sensörler kullanarak elleriyle nesneleri kavramasını ve taşımasını sağladı. Görme sistemi, harici reseptörler, yapay gözler ve kulaklar kullanarak nesnelere olan mesafeleri ve yönleri ölçmesini sağladı. Konuşma sistemi, yapay bir ağızla kişiyle Japonca iletişim kurmasını sağladı.[11][12][13]
1984'te WABOT-2 tanıtıldı ve bir çok iyileştirme yapıldı. Org çalabiliyordu. Wabot-2'nin on parmağı ve iki ayağı vardı ve müzik notasını okuyabiliyordu. Ayrıca kişiye eşlik edebiliyordu.[14] 1986'da Honda, insanlarla başarılı bir şekilde etkileşime girebilen insansı robotlar yapmak için insansı araştırma ve geliştirme programına başladı.[15]
Osaka Üniversitesi'nde Hiroshi Ishiguro tarafından yönetilen Akıllı Robotik Laboratuvarı ve Kokoro şirketi, Japonya'nın Aichi Eyaletindeki Expo 2005'te Actroid'i sergiledi ve 2010'da Telenoid R1'i piyasaya sürdü. Kokoro, 2006'da yeni bir DER 2 android geliştirdi. DER2'nin insan vücut kısmının yüksekliği 165 cm'dir. 47 hareketli noktası vardır. DER2 sadece ifadesini değiştirmekle kalmaz, aynı zamanda ellerini ve ayaklarını hareket ettirebilir ve vücudunu bükebilir. Kokoro'nun başlangıçta geliştirdiği "hava servo sistemi" aktüatör için kullanılır. Bir servo sistem aracılığıyla hava basıncıyla hassas şekilde kontrol edilen bir aktüatöre sahip olmanın bir sonucu olarak, hareketi akıcıdır ve çok az gürültü yapar. DER2, daha küçük bir silindir kullanarak önceki modele göre daha ince gövde gerçekleştirdi. Dışarıdan bakıldığında DER2 daha güzel oranlıdır. Önceki modele kıyasla DER2'nin daha ince kolları ve daha büyük ifade repertuvarı vardır. Bir kez programlandığında, sesiyle hareketlerini ve jestlerini koreografiyebilir.
Tokyo Bilim Üniversitesi'nde Hiroshi Kobayashi tarafından yönetilen Akıllı Mekatronik Laboratuvarı, Japonya'nın Yokohama kentinde düzenlenen Robodex 2002'de sergilenen Saya adlı android kafayı geliştirdi. Halen dünyada insansı araştırma ve geliştirmeyi içeren birkaç girişim daha var ve bunların yakın gelecekte daha geniş bir yelpazede gerçekleştirilmiş teknoloji sunması umulmaktadır. Saya halen Tokyo Bilim Üniversitesi'nde rehber olarak çalışmaktadır.
Waseda Üniversitesi (Japonya) ve NTT DoCoMo'nun üreticileri, yüz şeklini değiştirebilen WD-2 robotunu yaptı. Bu robot yüz ifadesini değiştirebiliyor. İlk başta, yapımcılar belirli bir kişinin dış hatlarını, gözlerini, burnunu vb. ifade etmek için gerekli noktaların pozisyonlarına karar verdiler. Robotun yüzünü, tüm noktaları kararlaştırılan pozisyonlara taşıyarak ifade ettiğini söylemektedirler. Robotun ilk versiyonu ilk olarak 2003 yılında geliştirildi. Bundan bir yıl sonra, tasarımda birkaç büyük iyileştirme yapıldı. Robotun ortalama bir baş mankeninden yapılmış elastik bir maskesi vardır. 3DOF üniteli bir tahrik sistemi kullanır. WD-2 robotu, her biri üç serbestlik dereceli maskedeki belirli yüz noktalarını etkinleştirerek yüz hatlarını değiştirebilir. Bu robotun toplamda 56 serbestlik derecesi için 17 yüz noktası vardır. Kullandıkları malzemelere gelince, WD-2'nin maskesi, ek güç için çelik yünü parçalarıyla karıştırılmış Septom adı verilen oldukça elastik bir malzeme ile yapılmıştır. Maskenin arkasında istenen yüz noktasında, basit bir kasnak ve bir kayar vidalı DC motor tarafından tahrik edilen mil bulunur. Görünüşe göre, araştırmacılar maske şeklini gerçek insan yüzlerine göre de değiştirebilir. Bir yüzü "kopyalamak" için, bireyin 17 yüz noktasının yerlerini belirlemede sadece 3B tarayıcıya gerek vardır. Bundan sonra, bir dizüstü bilgisayar ve 56 motor kontrol kartı kullanılarak yüz ifadesi oluşturulur. Araştırmacılar ayrıca, hareket eden robotun, 3D Maske üzerine kişinin yüz fotoğrafı yansıtıldığında, kişinin saç stilini ve cilt rengini bile gösterebileceğini belirtmektedirler.
Singapur
Nanyang Teknoloji Üniversitesi'nden bilim insanı Prof. Nadia Thalmann, Sosyal Robot Nadine'in geliştirilmesinde Bilgisayar Mühendisliği Okulu ile birlikte Medya İnovasyon Enstitüsü'nün çalışmalarını yönetti. Nadine, Apple'ın Siri veya Microsoft'un Cortana'sına benzer bir yazılımla çalışmaktadır. Nadine gelecekte ofislerde ve evlerde kişisel asistan olabilir veya gençler ve yaşlılara arkadaş olabilir.
Makine ve Uzay Mühendisliği Okulu ve BeingThere Merkezi'nden Doç. Dr. Gerald Seet, EDGAR'ı yaparak tele-varlık robotiği alanında üç yıllık Ar-Ge geliştirmesinin öncülüğünü yaptı. Uzaktaki bir kullanıcı, EDGAR'a kullanıcının yüzü ve ifadeleri gerçek zamanlı olarak robotun yüzünde görüntülenerek kumanda edebilir. Robot ayrıca üst vücut hareketlerini de taklit eder.[16]
Güney Kore
KITECH, yüz "kasları" aracılığıyla insanın duygu ifadesini taklit edebilen ve ilkel bir konuşma yapabilen, yaklaşık 400 kelime dağarcıklı bir android kişilerarası iletişim modeli olan EveR-1'i araştırıp geliştirdi. EveR-1, 160 cm boyunda ve 50 kg ağırlığında olup, yirmili yaşlarındaki Koreli bir kadının ortalama fiziğine eşittir. EveR-1'in adı İncil'deki Havva'dan ve robot için kullanılan r harfinden türemiştir. EveR-1'in gelişmiş hesap yapma gücü, konuşma tanıma ve ses sentezini mümkün kılarken, aynı zamanda dudak senkronizasyonlu ve yüz tanıma teknolojili 90 derecelik mikro-CCD kameralar tarafından görsel tanımayı işler. Yapay beyindeki bağımsız bir mikroçip, jest ifadesini, vücut koordinasyonunu ve duygu ifadesini yönetir. Tüm vücudu son derece gelişmiş sentetik jöle silikondan yapılmıştır. Yüzünde, boynunda ve alt vücudunda 60 yapay eklem vardır. EveR-1, gerçekçi yüz ifadeleri gösterebilir ve aynı anda dans edip şarkı söyleyebilir.
Güney Kore'de, Bilgi ve İletişim Bakanlığı'nın 2020 yılına kadar her eve bir robot koymak gibi iddialı bir planı vardı.[17] Ülke için birkaç robot şehri planlandı: İlki 2016 yılında 500 milyar won (440 milyon ABD doları) maliyetle inşa edilecek ve bunun 50 milyarı doğrudan hükümet yatırımı olacaktı.[18] Yeni robot şehrinde üreticiler ve parça tedarikçileri için araştırma ve geliştirme merkezlerinin yanı sıra sergi salonları ve robot yarışmaları için bir stadyum yer alacaktı. Ülkenin yeni Robotik Etik Tüzüğü, gelecekte insanların robotlarla etkileşimi için temel kurallar ve yasalar belirleyecek, robot kullanıcıları ve üreticileri için standartlar belirleyecek ve ayrıca robotların insanlar tarafından kötüye kullanılmasını ve tam tersini önlemek için robotlara programlanacak etik standartlar hakkında yönergeler sunacaktı.[19]
|
Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
Kaynakça
- ^ Van Riper, A. Bowdoin (2002). Science in popular culture: a reference guide. Westport: ABC-CLIO/Greenwood. s. 10. ISBN 0-313-31822-0.
- ^ Prucher, Jeff (2007). "android". Brave New Words: The Oxford Dictionary of Science Fiction. Oxford University Press. ss. 6–7. ISBN 978-0-19-530567-8.
- ^ a b Brian M. Stableford (2006). Science fact and science fiction: an encyclopedia. CRC Press. ss. 22–23. ISBN 978-0-415-97460-8.
- ^ Eric G. Wilson (2006). The melancholy android: on the psychology of sacred machines. SUNY Press. ss. 27–28. ISBN 978-0-7914-6846-3.
- ^ McCaw, Caroline (2001). Http. [Otago Politeknik]. OCLC 225915408.
- ^ Ishiguro, Hiroshi. "Android science.", Cognitive Science Society, Osaka, 2005. Retrieved on 3 October 2013.
- ^ OED at "android" citing Ephraim Chambers, Cyclopædia; or, a universal dictionary of arts and sciences. 1728.
- ^ "At the Mechanical Theater". London Times. 22 Aralık 1795.
- ^ Zeghloul, Saïd; Laribi, Med Amine; Gazeau, Jean-Pierre (21 Eylül 2015). Robotics and Mechatronics: Proceedings of the 4th IFToMM International Symposium on Robotics and Mechatronics. Springer. ISBN 9783319223681.
- ^ "Humanoid History -WABOT-". www.humanoid.waseda.ac.jp.
- ^ a b "Historical Android Projects". androidworld.com. 25 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2017.
- ^ Robots: From Science Fiction to Technological Revolution, page 130
- ^ Duffy, Vincent G. (19 Nisan 2016). Handbook of Digital Human Modeling: Research for Applied Ergonomics and Human Factors Engineering. CRC Press. ISBN 9781420063523.
- ^ "2history". 12 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2007.
- ^ "P3". Honda Worldwide. Erişim tarihi: 1 Eylül 2007.
- ^ "NTU scientists unveil social and telepresence robots". 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2015.
- ^ "A Robot in Every Home by 2020, South Korea Says". News.nationalgeographic.com. 28 Ekim 2010. 14 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2011.
- ^ "South Korea set to build "Robot Land"". Engadget. Erişim tarihi: 22 Kasım 2011.
- ^ "Robot Code of Ethics to Prevent Android Abuse, Protect Humans". News.nationalgeographic.com. 28 Ekim 2010. 19 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2011.