Przejdź do zawartości

Vibe coding

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Maciej Gad, DVM (dyskusja | edycje) o 11:46, 15 maj 2025. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

diff --git a/Vibe_coding.wiki b/Vibe_coding.wiki new file mode 100644 index 0000000..d34db33 --- /dev/null +++ b/Vibe_coding.wiki @@

+

Odpowiedź ChatGPT na prompt o funkcję JavaScript do tasowania talii kart

+ +Vibe coding (czasem zapisywane vibecoding) – paradygmat programowania z udziałem sztucznej inteligencji (SI), w którym głównym językiem „kodowania” staje się język naturalny. Programista opisuje intencję w kilku zdaniach (prompt), a model językowy (LLM) generuje kod źródłowy, testy i dokumentację. Rola człowieka przesuwa się z manualnego pisania kodu na kierowanie, testowanie i iteracyjne udoskonalanie wyników SI.[1] + +== Geneza == +Termin „Vibe coding” wprowadził Andrej Karpathy 18 lutego 2025 r. w serii wpisów na serwisie X (dawniej Twitter), sugerując „przejście z klawiatury do konwersacji” jako kolejny etap rozwoju programowania.[2] + +== Związane narzędzia == +* Model Context Protocol (MCP) – otwarty standard Anthropic do łączenia LLM z zewnętrznymi źródłami danych i pamięcią kontekstową.[3] +* Semgrep – analiza statyczna kodu, warstwa walidacyjna w projektach opartych na vibecodingu. +* Memgraph/ChromaDB – bazy grafowe i wektorowe przechowujące kontekst i relacje między fragmentami kodu. + +== Zastosowania == +* Ekspresowa budowa MVP bez pełnego zespołu IT. +* Szybka walidacja hipotez produktowych. +* Rekrutacja i selekcja developerów prowadzona częściowo przez AI-agentów. +* Automatyczne testowanie i refaktoryzacja kodu w cyklu CI/CD. + +Według danych Y Combinator z marca 2025 r. **25 % startupów z akceleratora W25** posiada bazę kodu wygenerowaną w ≥ 95 % przez AI.[4] + +== Ograniczenia i krytyka == +Specjaliści zwracają uwagę na ryzyko: +* braku pełnego zrozumienia generowanego kodu,[1] +* luk bezpieczeństwa i błędów architektury,[5] +* wysokich kosztów operacyjnych bez odpowiedniego monitoringu.[6] + +== Model Context Protocol == +Model Context Protocol (MCP) umożliwia agentom AI utrzymywanie długoterminowej pamięci, automatyczne modyfikowanie repozytorium i obsługę zewnętrznych narzędzi. Anthropic wprowadził MCP pierwotnie dla chatbota Claude 3; w 2025 r. adaptację ogłosiły OpenAI i Google (Gemini).[7] + +=== MCP servers === +Serwery MCP realizują m.in.: +* zapis decyzji projektowych (memory server), +* statyczną analizę kodu (semgrep server), +* automatyczne PR-y (github server), +* testy przeglądarkowe (playwright / puppeteer). + +== Przykłady w praktyce == +* Libraxis – polski projekt med-tech, który stworzył MVP wyłącznie przy wsparciu agentów AI i MCP.[8] + +== Zobacz też == +* AI-augmented developer +* Prompt engineering +* platforma bezkodowa +* platforma niskokodowa + +== Przypisy ==

+

  1. a b Will the future of software development run on vibes? [online], Ars Technica, 6 marca 2025 (ang.).
  2. A. Karpathy, The Rise of Vibe Coding [online], 18 lutego 2025.
  3. OpenAI adopts rival Anthropic's standard for connecting AI models to data [online], TechCrunch, 26 marca 2025.
  4. I. Mehta, A quarter of startups in YC's current cohort have codebases that are almost entirely AI-generated [online], TechCrunch, 6 marca 2025.
  5. What is vibe coding, exactly? [online], MIT Technology Review, 16 kwietnia 2025.
  6. SECVAIB, Vibe Coding Security Top 10 [online].
  7. K. Wiggers, Google to embrace Anthropic’s standard for connecting AI models to data [online], TechCrunch, 9 kwietnia 2025.
  8. Libraxis AI, Rekrutacja z AI [online], 2024.

+ + + + +