Przejdź do zawartości

Ganoderma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Selso (dyskusja | edycje) o 13:03, 1 sty 2024. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Lakownica
Ilustracja
Lakownica żółtawa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

żagwiowate

Rodzaj

lakownica

Nazwa systematyczna
Ganoderma P. Karst.
Revue mycol., Toulouse 3(9): 17 (1881)
Typ nomenklatoryczny

Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karst.

Ganoderma P. Karst. (lakownica) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1]. Obejmuje ponad 250 gatunków, wiele z nich ze strefy tropikalnej[2]. W Europie występuje 7 gatunków[3].

Cechy charakterystyczne

Pasożyty i saprotrofy powodujące białą zgniliznę drewna. Owocniki jednoroczne lub wieloletnie. Kapelusze przyrośnięte bokiem, płaskie (lub dość grube), zazwyczaj półkoliste, półeczkowate, rzadko z trzonem. Pokryte są cienką, lakowatą lub żywiczną krustą, która często jest błyszcząca i stąd pochodzi nazwa rodzajowa. Rurki brązowe, z białymi, drobnymi porami. Miąższ łykowato-elastyczny do korkowato-drewnowatego. Wysyp zarodników rdzawobrązowy. Zarodniki o specjalnej budowie: mają podwójną ścianę. Jej wewnętrzna ściana jest kolorowa, a zewnętrzna (egzospora) bezbarwna i dość gruba. Przez jej pory rostkowe przenikają brodawki warstwy wewnętrznej[3][4].

Lakownice zawierają kwas lucidenowy, ganodermanodiol i ganoderiol – substancje o działaniu immunostymulującym i przeciwnowotworowym[5].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy naukowe: Dendrophagus Murrill, Elfvingia P. Karst., Friesia Lázaro Ibiza, Ganoderma subgen. Trachyderma Imazeki, Tomophagus Murrill, Trachyderma (Imazeki) Imazeki[6].

Polską nazwę podał Stanisław Domański w 1967 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako huba, wrośniak, lśniak lub żagiew[7].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[9]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[7].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-18] (ang.).
  2. Leif Ryvarden, Genera of Polypores: Nomenclature and Taxonomy, „Synopsis Fungorum”, 5, Lubrecht & Cramer Ltd, 1991, s. 1–391, ISBN 82-90724-10-1.
  3. a b c Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 222, ISBN 83-09-00714-0.
  4. Ewald Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 546, ISBN 83-7404-513-2.
  5. Andrzej Szczepkowski, Grzyby nadrzewne w innym świetle – użytkowanie owocników, „Studia i Materiały CEPL w Rogowie. Rocznik 14”, 32 (3), 2012.
  6. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  7. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 259–261, ISBN 83-89648-09-1.
  8. Błąd w checklist Wojewody. Według W. Wojewody jest to lakownica europejska, jednak według Index Fungorum Ganoderma australe i Ganderma adspersum to 2 różne gatunki, przy czym inne źródła nazwę lakownicy europejskiej przypisują dla gat. Ganoderma adspersum.
  9. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).