Przejdź do zawartości

Programmable Interrupt Controller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Programmable Interrupt Controller edytowana 13:05, 13 maj 2023 przez Beno (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

PIC, Programowalny Kontroler Przerwań (ang. Programmable Interrupt Controller) – układ scalony, który pomaga mikroprocesorowi obsługiwać żądania przerwań pochodzące z wielu różnych źródeł, takich jak zewnętrzne urządzenia wejścia/wyjścia, które mogą występować jednocześnie[1]. Układ ten może być zaprogramowany do implementacji różnych schematów priorytetów i akceptowania sygnałów przerwań wyzwalanych poziomem lub zboczem. Określa, które przerwanie wymaga obsługi i sygnalizuje mikroprocesorowi poprzez linię INTR, że oczekuje na przerwanie. Kiedy potwierdzenie jest odbierane z mikroprocesora, kontroler umieszcza numer przerwania na szynie danych, a CPU określa adres odpowiedniej procedury obsługi przerwań, a następnie wykonywana jest wymagana procedura obsługi przerwań[2]. W architekturze komputera układy te są zazwyczaj osadzone w układach mostka południowego, których wewnętrzna architektura jest zdefiniowana przez standardy producenta chipsetu[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]