Przejdź do zawartości

Bigelow Expandable Activity Module

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Jasiu Szt (dyskusja | edycje) o 14:55, 16 kwi 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Bigelow Expandable Activity Module (BEAM)
Ilustracja
Inne nazwy

BEAM

Rakieta nośna

Falcon 9 Full Thrust

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station, USA

Opis
Komponent stacji

ISS

Typ elementu

habitat

Czas trwania misji
Start

8 kwietnia[1] 2016 (20:43 UTC)

Wymiary
Długość

4[2] m

Średnica

3,2[2] m

Masa całkowita

1360[2] kg

Pojemność hermetyzowana

16[3] m3

Bigelow Expandable Activity Module (BEAM) – nadmuchiwany moduł mieszkalny, planowany jako element Międzynarodowej Stacji Kosmicznej opracowany przez firmę Bigelow Aerospace w ramach kontraktu z NASA. Ma służyć za tymczasowy, testowy moduł ISS w latach 2016-2018. Firma planuje wybudować drugi identyczny moduł, który posłuży na planowanej przez nią stacji komercyjnej za śluzę powietrzną.

Historia

W początkach roku 2010 NASA wróciła do pomysłu wykorzystania nadmuchiwanych habitatów podobnych do konstrukcji Transhab[4][5]. Rozważano wtedy wykorzystanie projektów firmy Bigelow, która przejęła tę technologię. Wśród planów był m.in. moduł o kształcie toroidalnym, zwany Bigelow Expandable Activity Module. Taki typ modułu posłużyć miał za konstrukcję testową wirówki dla projektu Nautilus-X[6]. W styczniu 2011 roku Bigelow przewidywał budowę i przygotowanie do lotu w czasie 24 miesięcy od podpisania kontraktu[7].

20 grudnia 2012 roku NASA przyznała firmie Bigelow kontrakt na 17,8 miliona dolarów, mający umożliwić skonstruowanie modułu[8] w ramach prowadzonego przez Agencję programu Advanced Exploration Systems[9].

Plany NASA zostały ogłoszone w 2013 roku, planowaną datą wyniesienia nowego modułu na orbitę był rok 2015[10]. Termin budowy został dotrzymany[11]. Wyniesienie modułu, zaplanowane na wrzesień 2015, uległo przesunięciu ze względu na eksplozję tuż po starcie rakiety Falcon 9 podczas misji zaopatrzeniowej na Międzynarodową Stację Kosmiczną 28 czerwca 2015[12]. Ostatecznie moduł BEAM został wyniesiony w kosmos 8 kwietnia 2016 za pomocą rakiety Falcon 9 w jej nowej wersji Full Thrust, w ramach misji zaopatrzeniowej CRS-8[1].

Bigelow Aerospace planuje wybudować drugi moduł BEAM, który posłuży za śluzę powietrzną dla komercyjnej stacji Bigelow. Struktura modułu pozwoli na pomieszczenie jednocześnie do trzech osób – o jedną więcej, niż pozwalają na to śluzy na ISS[13].

Przebieg budowy modułu

Gotowy do wystrzelenia moduł Bigelow Expandable Activity Module w hali Bigelow Aerospace w Las Vegas, 12 marca 2015

Zakontraktowana przez NASA wersja modułu ma kształt cylindryczny i jest mniejsza od pierwotnie planowanego torusa. W ramach zawartego w maju 2013 roku kontraktu firma Sierra Nevada Corporation wykonała wart 2 miliony dolarów mechanizm Common Berthing Mechanism, z pomocą którego moduł zostanie zacumowany do ISS[10].

12 marca 2015 roku na konferencji prasowej w fabryce Bigelow Enterprises zaprezentowano mediom gotowy moduł dla stacji ISS, spakowany do wystrzelenia[14]. Wnętrze modułu opisano jako „duża szafa z wyściełanymi ścianami, z wyposażeniem i czujnikami zainstalowanymi na dwóch centralnych podporach”[15].

Przebieg misji BEAM

Moduł BEAM został wyniesiony w kosmos 8 kwietnia 2016 r. za pomocą rakiety Falcon 9 statkiem Dragon firmy SpaceX w ramach misji zaopatrzeniowej CRS-8[1]. Moduł w stanie złożonym został umieszczony w części niehermetyzowanej statku.

10 kwietnia 2016 r. BEAM został dostarczony w ładowni statku Dragon do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

16 kwietnia 2016 r. BEAM został wyjęty manipulatorem Canadarm2 i przyłączony do tylnego węzła dokującego modułu Tranquility[16].

Dwuletnia misja służyć będzie testom dotyczącym m.in. trwałości struktury, przenikliwości promieniowania, wyciekom atmosfery i utrzymaniu temperatury[9][17]. Załoga będzie jedynie co jakiś czas wchodzić do modułu, aby zebrać dane, poza tymi przypadkami moduł zostanie zamknięty[18]. Po zakończeniu misji BEAM zostanie odcumowany od ISS i spłonie w atmosferze[17].

Galeria

  • Wnętrze makiety BEAM
    Wnętrze makiety BEAM
  • Model testowy BEAM w trakcie testów ciśnieniowych
    Model testowy BEAM w trakcie testów ciśnieniowych

Zobacz też

  1. ↑ a b c William Graham: SpaceX return Dragon to space as Falcon 9 nails ASDS landing. [w:] NASASpaceFlight.com [on-line]. 2016-04-08. [dostęp 2016-04-09]. (ang.).
  2. ↑ a b c Leonard David: Inside NASA's Bigelow deal for inflatable space station room. [w:] MSNBC [on-line]. 16 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2013)]. (ang.).
  3. ↑ Jennifer Robison: North Las Vegas-based Bigelow Aerospace lands $17.8 million NASA contract. [w:] Las Vegas Review-Journal [on-line]. 16 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2013)]. (ang.).
  4. ↑ Paul Marks: NASA turned on by blow-up space stations. [w:] New Scientist [on-line]. 3 marca, 2010. [dostęp 3 marca, 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2013)]. (ang.).
  5. ↑ A New Space Enterprise of Exploration: Inflatable Module Mission. [w:] NASA.gov [on-line]. 26 maja 2010. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2013)]. (ang.).
  6. ↑ Clark S Lindsey: NASA NAUTILUS-X: multi-mission exploration vehicle includes centrifuge, which would be tested at ISS. [w:] HobbySpace.com [on-line]. 28 stycznia 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2011)]. (ang.).
  7. ↑ Leonard David: International Space Station Could Get Private Inflatable Room. [w:] Space.com [on-line]. 26 stycznia 2011. [dostęp 31 stycznia 2011]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2013)]. (ang.).
  8. ↑ NASA Headquarters: NASA Contract to Bigelow Aerospace. [w:] SpaceRef.com [on-line]. 11 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2013)]. (ang.).
  9. ↑ a b NASA to Test Bigelow Expandable Module on Space Station. [w:] NASA.gov [on-line]. 16 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2013)]. (ang.).
  10. ↑ a b Dan Leone: Sierra Nevada Corp. To Build ISS Berthing Hardware for Bigelow Module. [w:] Space News [on-line]. 12 czerwca 2013. (ang.).
  11. ↑ Boeing, SpaceX Prepare For First Crew Flights To ISS. [w:] Aviation Week & Space Technology [on-line]. 30 stycznia 2015. [dostęp 3 lutego 2015]. (ang.).
  12. ↑ Expandable space stations will be tested and proven in space within 12 months and then larger modules will increase space station size per cost by over ten times. [w:] Next Big Future [on-line]. 2015-08-30. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).
  13. ↑ Carl Franzen: Inflatable Spacecraft's Other Goal: Space Walks For Tourists. [w:] Talking Points Memo [on-line]. 17 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lipca 2013)]. (ang.).
  14. ↑ New Expandable Addition on Space Station to Gather Critical Data for Future Space Habitat Systems. [w:] NASA.gov [on-line]. 12 marca 2015. (ang.).
  15. ↑ Hannah Dreier: Space station to get $18 million balloon-like room. [w:] Associated Press [on-line]. 17 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2013)]. (ang.).
  16. ↑ Chris Bergin: BEAM installed on ISS following CRS-8 Dragon handover. NASASpaceflight.com, 2016-04-16. [dostęp 2016-04-16]. (ang.).
  17. ↑ a b Paul Marks: NASA buys blow-up habitat for space station astronauts. [w:] New Scientist [on-line]. 16 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2013)]. (ang.).
  18. ↑ Brian Vastag: International space station to receive inflatable module. [w:] The Washington Post [on-line]. 16 stycznia 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2013)]. (ang.).
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Linki zewnętrzne

Moduły i systemy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
Moduły
Podsystemy
Pojazdy zaopatrzeniowe

  1. ↑ elementy odłączone od stacji
  2. ↑ a b c d e f g elementy anulowane
  3. ↑ elementy jeszcze nie dostarczone do stacji
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bigelow_Expandable_Activity_Module&oldid=45558958”