Przejdź do zawartości

Programator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ololuki (dyskusja | edycje) o 17:27, 31 sty 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Programator uniwersalny.

Programator – elektroniczne urządzenie przeznaczone do programowania układów elektronicznych takich jak np.: pamięci EPROM, EEPROM, flash, układy PLD, PAL, FPGA oraz mikrokontrolery. Dane, które mają być zaprogramowane (program lub inne informacje) są dostarczane do programatora z innego urządzenia, np. komputera PC, za pośrednictwem interfejsu, zwykle szeregowego RS-232. Programator następnie przekształca te dane (poszczególne bity) na odpowiednie wielkości elektryczne, np. napięcie elektryczne o ustalonej wartości i ściśle określonym czasie rzędu milisekund.

Układ programowany ma zazwyczaj także dedykowane wejście służące do uaktywnienia funkcji programowania. Jeśli to wejście jest aktywne i na programowalne wejście jest podane odpowiednie napięcie przez określony czas, to wtedy zostaje zaprogramowany 1 bit. Sytuację powtarza się kolejno, aż wszystkie bity zostaną przesłane do programatora, a z niego dalej do programowanego układu.


Prosty programator (programowanie mikroprocesorów AVR przez port LPT komputera).

Zobacz też