Serial Peripheral Interface

Ten artykuł od 2014-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

SPI (ang. Serial Peripheral Interface) – szeregowy interfejs urządzeń peryferyjnych. Jeden z najczęściej używanych interfejsów komunikacyjnych pomiędzy systemami mikroprocesorowymi a układami peryferyjnymi takimi jak: przetworniki ADC/DAC, układy RTC, pamięci EEPROM, pamięci flash, karty MMC/SD/ itp.

Komunikacja poprzez SPI odbywa się synchronicznie za pomocą 3 linii:

MOSI (ang. Master Output Slave Input) – dane dla układu peryferyjnego,
MISO (ang. Master Input Slave Output) – dane z układu peryferyjnego,
SCLK (ang. Serial CLocK) – sygnał zegarowy (taktujący).

Do aktywacji wybranego układu peryferyjnego służy dodatkowo linia SS (ang. Slave Select - wybór układu podrzędnego) lub adresacja układów. W drugim przypadku w przesyłanej wiadomości zawarty musi być adres urządzenia, które po jego rozpoznaniu przyjmuje pozostałe bajty. Adresowanie układów wykorzystywane jest szczególnie podczas pracy z rozbudowanymi systemami, których poszczególne części można programować niezależnie, także po zamontowaniu na płytce.

Zobacz też