Przejdź do zawartości

OpenFlow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez A.wasylewski (dyskusja | edycje) o 21:38, 25 sie 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Ten artykuł jest teraz edytowany przez A.wasylewski (dyskusja, wkład).
Aby zapobiec konfliktom edycji prosimy nie edytować strony do czasu usunięcia tej wiadomości.
Jeżeli ten artykuł nie był edytowany od kilku (nie dotyczy komunikatu o „gruntownej przebudowie”) godzin, należy usunąć szablon.

OpenFlow to protokół komunikacyjny umożliwiający dostęp poprzez sieć do warstwy przekazywania pakietów (ang. forwarding plane) przełącznika sieciowego lub rutera[1].

Historia

Open Networking Foundation (ONF) to organizacja zorientowana na propagowanie i promowanie koncepcji software-defined networking (SDN)[2], zarządzająca standardem OpenFlow[3].

ONF definiuje OpenFlow jako pierwszy standard interfejsu komunikacyjnego określego pomiędzy warstwą kontrolną (ang. control plane) a warstwą przekazywania pakietów w architekturze SDN. OpenFlow umożliwia zarówno bezpośredni dostęp do oraz wpływanie na warstwę przekazywania pakietów w urządzeniu sieciowym takim jak przełączniki lub rutery i to zarówno fizyczne jak i wirtualne (oparte o hipernadzorcę). Brak otwartego standardu dostępu do warstwy przekazywania komunikatów doprowadził do tego, że współczesne urządzenia sieciowe uważane są za monolityczne, zamknięte i podobne do systemów klasy mainframe. Protokół taki jak OpenFlow jest niezbędny aby przenieść funkcję kontroli sieci z zamkniętych urządzeń producentów do lokalnie zarządzanego oprogramowania otwartego[4].

Innymi słowy, OpenFlow pozwala aby trasa pakietów poprzez sieć telekomunikacyjną była określana przez oprogramowanie działające w tzw. kontrolerze. Takie oddzielenie kontroli od przekazywania pakietów pozwala na bardziej zaawansowanie zarządzanie ruchem niż byłoby możliwe przy wykorzystaniu list kontroli dostępu (ACL) i protokołów trasowania. Twórcy OpenFlow uważają go za element umożliwiający budowę SDN.

Znaczna liczba producentów przełączników sieciowych i ruterów w tym Big Switch Networks[5], Brocade Communications[6], Arista Networks, Cisco, Force10, Extreme Networks, IBM, Juniper Networks, Digisol, Larch Networks, Hewlett-Packard, NEC oraz MikroTik[7] ogłosiła zamiar wsparcia OpenFlow bądź już dostarcza odpowiednie urządzenia. OpenFlow jest wykorzystywany głównie pomiędzy przełącznikiem a kontrolerem za pośrednictwem bezpiecznego kanału komunikacyjnego.

Rozwój

Wersja 1.1 protokołu OpenFlow została ogłoszona 28 lutego 2011 a dalszy rozwój standardu był zarządzany przez ONF[8]. W grudniu 2011 zarząd ONF zatwierdził wersję 1.2 OpenFlow i opublikował ją w lutym 2012[9]. Bieżąca wersja OpenFlow to 1.3.2 (stan na sierpień 2013)[10].

W maju 2011 Indiana University w powiązniu z ONF uruchomił Laboratorium Interopercyjności SDN aby testować jak produkty SDN pochodzące od różnych dostawców współpracują ze sobą[11].

W lutym 2012 Big Switch Networks udsotępniło kontroler OpenFlow projekt Floodlight na licencji otwartego oprogramowania Apache[12], a w listopadzie tego roku ogłosiło zestaw produktów SDN opartych o OpenFlow, na który składają się komercyjny kontroler oraz aplikacje wirtualnego przełącznika oraz do monitoringu[13].

W grudniu 2012 Hewlett-Packard zadeklarowało wsparcie stanadru OpenFlow w szesnastu swoich przełącznikach ethernetowych[14].

W kwietniu 2012 Urs Hölzle z Google opisał jak wewnętrzna sieć jego firmy została przebudowana od podstaw w okresie poprzednich dwóch lat w oparciu o prototokół OpenFlow, co pozwoliło na osiągnięcie znacznych korzyści w zakresie wydajności[15].

W styczniu 2013 NEC ujawnił wirtualny przełącznik dla hipernadzorcy Hyper-V Microsoftu w ramach Windows Server 2012 zaprojektowanego tak aby wprowadzić do tych środowisk SDN i wirtualizację sieci oparte o OpenFlow[16].

  1. ↑ Nick McKeown et al.: OpenFlow: Enabling innovation in campus networks. ACM Communications Review, 2008-04. [dostęp 2009-11-02].
  2. ↑ Kate Greene. TR10: Software-Defined Networking. , marzec/kwiecień 2009. [dostęp October 7, 2011]. 
  3. ↑ Open Networking Foundation: SDN Defined. Open Networking Foundation.
  4. ↑ Software-Defined Networking (SDN): The New Norm for Networks. Open Networking Foundation.
  5. ↑ Cade Metz: You Can’t Have Google’s Pluto Switch, But You Can Have This. Wired, March 26, 2013.
  6. ↑ Pavel Radda: Brocade Leads OpenFlow Adoption to Accelerate Network Virtualization and Cloud Application Development. Reuters, 2011-03-22. [dostęp 2011-11-29].
  7. ↑ MikroTik homepage. 29 stycznia 2013.
  8. ↑ Open Networking Foundation Press Release. 2011-03-11.
  9. ↑ Open Networking Foundation - OpenFlow v1.2.
  10. ↑ Open Networking Foundation - OpenFlow v1.3.2.
  11. ↑ SDN Interoperability Lab
  12. ↑ Bernard Cole: Big Switch releases open source controller for OpenFlow. EE Times, February 2, 2012. [dostęp 2012-02-02].
  13. ↑ Sean Michael Kerner: Big Switch Emerges with Commercial SDN Portfolio. Enterprise Networking Planet, 2012-11-13.
  14. ↑ Colin Neagle: HP takes giant first step into OpenFlow: HP is announcing its first effort to support OpenFlow standard on its Ethernet switches. Network World, 2 lutego 2012. [dostęp 28 kwietnia 2013].
  15. ↑ Levy, Steven, "Going With the Flow: Google’s Secret Switch to the Next Wave of Networking", Wired, April 17, 2012. Retrieved 2012-04-17
  16. ↑ Jim Duffy: NEC rolls out OpenFlow for Microsoft Hyper-V: NEC virtual switch adds IPv6 support to SDN controller. Network World, 22 stycznia 2013. [dostęp 28 kwietnia 2013].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=OpenFlow&oldid=37353786”