Chlorek glinu

Chlorek glinu

Trójwymiarowy model dimeru chlorku glinu
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) trichlorek glinu Inne nazwy i oznaczenia farm. Aluminii chloridum hexahydricum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	AlCl3
Masa molowa	133,34 g/mol
Wygląd	jasnożółty proszek
Identyfikacja
Numer CAS	7446-70-0 7784-13-6 (heksahydrat)
PubChem	{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID:  (ang.).{{PubChem}} Brakujące pola: cid oraz nazwa. Nieznane pola: 1.
DrugBank	DB11081
Właściwości Gęstość 2,44 g/cm³ (20 °C); ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 450 g/l (20 °C, rozkład) Temperatura topnienia 192,5 °C (w punkcie potrójnym, 233 kPa) Temperatura wrzenia 180 °C (sublimacja)
Budowa Typ hybrydyzacji i VSEPR sp2 – trygonalna płaska
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródłaSzablon:GHS Niebezpieczeństwo Zwroty H H314 Zwroty P P280, P305+P351+P338, P310 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródłaSzablon:RL Żrący (C) Zwroty R R34 Zwroty S S1/2, S7/8, S28, S45 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 0 3 2 W Numer RTECS BD0525000 Dawka śmiertelna LD50 1130 mg/kg (mysz, doustnie)
Podobne związki
Inne aniony	trichlorek boru chlorek magnezu chlorek indu(III)
Inne kationy	fluorek glinu bromek glinu jodek glinu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	D10 AX01

{{Związek chemiczny infobox}} Nieznane pola: "EC", "rww żródło", "locus", "antagoniści", "funkcje", "transport", "typ białka", "typ genu", "?", "choroby", "wydzielanie", "pochodne ?", "receptory" oraz "zewnętrzne dane MSDS". Linki zewnętrzne: "numer CAS" oraz "PubChem".

Chlorek glinu, AlCl₃ – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i glinu. Jest białym ciałem stałym dymiącym na powietrzu z powodu hydrolizy spowodowanej parą wodną. Jest kwasem Lewisa i stosowany jest głównie jako katalizator w reakcji Friedla-Craftsa.

Struktura

W stanie stałym chlorek glinu ma budowę krystaliczną o strukturze warstwowej, w której glin ma liczbę koordynacyjną 6. W stanie ciekłym i gazowym (poniżej 400 °C) jest dimerem, Al₂Cl₆, zaś w wysokiej temperaturze przyjmuje formę monomeru, AlCl₃ (forma wyłączna powyżej 800 °C).

Trójwymiarowe struktury chlorku glinu

Heksahydrat ma charakter soli kompleksowej [Al(H₂O)₆]Cl₃.

Otrzymywanie

Bezwodny chlorek glinu otrzymuje się m.in. w reakcji glinu z chlorem lub chlorowodorem:

2Al + 3Cl₂ → 2AlCl₃ (podstawowa metoda przemysłowa)

2Al + 6HCl → 2AlCl₃ + 3H₂

Inną metodą przemysłową jest chlorowanie tlenku glinu mieszaniną chloru i tlenku węgla.

Heksahydrat można uzyskać rozpuszczając tlenek glinu w kwasie solnym, a w formie krystalicznej – przepuszczając HCl przez nasycony roztwór związku.

Właściwości fizyczne

Chlorek glinu przy ogrzewaniu pod normalnym ciśnieniem sublimuje przy 180 °C. Pod zwiększonym ciśnieniem topi się w temperaturze ok. 192 °C, czemu towarzyszy gwałtowny spadek przewodnictwa elektrycznego i wzrost objętości o 85%. Wynika to ze zmiany struktury podczas przemiany fazowej.

Właściwości chemiczne

Chlorek glinu reaguje bardzo gwałtownie z wodą tworząc heksahydrat, AlCl₃·6H₂O, hydrolizujący do tlenochlorku glinu, AlClO, i kwasu solnego, w wyniku czego roztwór ma charakter silnie kwasowy. Ogrzewanie heksahydratu prowadzi do wydzielenia chlorowodoru, pary wodnej i tlenku glinu (Al₂O₃).

Zastosowanie

Chlorek glinu stosuje się jako katalizator w syntezie organicznej (np. w reakcji Friedla-Craftsa):

Jest on również stosowany do wyrobu papieru pergaminowego, a także w garbarstwie i medycynie.

Przypisy

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.