Przejdź do zawartości

Serial Peripheral Interface

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez DrJolo (dyskusja | edycje) o 12:34, 2 gru 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Najprostsze zastosowanie SPI, tylko jedno urządzenie nadrzędne i jedno urządzenie podrzędne

SPI (ang. Serial Peripheral Interface) - szeregowy interfejs urządzeń peryferyjnych.

Jeden z najczęściej używanych interfejsów komunikacyjnych pomiędzy systemami mikroprocesorowymi a układami peryferyjnymi takimi jak: przetworniki ADC/DAC, układy RTC, pamięci EEPROM, pamięci flash, karty MMC/SD/ itp.

Komunikacja odbywa się synchronicznie za pomocą 3 linii:

  • MOSI - (ang. Master Output Slave Input) - dane dla układu peryferyjnego
  • MISO - (ang. Master Input Slave Output) - dane z układu peryferyjnego
  • SCK - (ang. Serial ClocK) - sygnał zegarowy (taktujący)

Do aktywacji wybranego układu peryferyjnego służy dodatkowo linia CS (ang. Chip Select - wybór układu) lub adresacja układów. W pierwszej części przesyłanej wiadomości zawarty jest adres urządzenia, które po jego rozpoznaniu przyjmuje pozostałe bajty. Adresowanie układów wykorzystywane jest szczególnie podczas pracy z rozbudowanymi systemami, których poszczególne części można programować niezależnie, także po zamontowaniu na płytce.

Zobacz też