Przejdź do zawartości

DataMatrix

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Muzyk98 (dyskusja | edycje) o 11:01, 16 lis 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 lis 2012, była oparta na tej wersji.
Przykład kodu DataMatrix
Symbole oznaczają tekst:
« Wikipedia, the free encyclopedia »
Przykład wykorzystania kodu Data Matrix do oznaczania procesorów firmy Intel Pentium 4 (Northwood) 3,06 GHz
Przykład wykorzystania kodu Data Matrix do oznaczania procesorów firmy AMD Athlon 64 X2

DataMatrix to dwuwymiarowy matrycowy kod kreskowy o zmiennej długości.

Został opracowany przez firmę International Data Matrix w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych[1] .

Został opracowany przez firmę Robotic Vision Systems, Inc. Jest licencjonowany na zasadzie public domain, co oznacza, że za jego wykorzystywanie nie trzeba wnosić żadnych opłat[2].

Kod DataMatrix składa się z kwadratowych modułów ułożonych wewnątrz wzorca wyszukiwania stanowiącego obwód symbolu. Stosowane są dwa rodzaje kodów korekcyjnych: ECC 00-140 i ECC 200.

ECC 000-140 wykorzystuje kody splotowe, natomiast ECC 200 korzysta z kodów Reeda-Solomona. Najnowsza wersja Data Matrix ECC 200 z algorytmem korekcji błędów Reeda-Solomona oferuje duże bezpieczeństwo danych.

Standard DataMatrix jest wykorzystywany w systemie semacode.

Standard DataMatrix został przyjęty przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) jako norma ISO 16022.

Po uzyskaniu statusu normy ISO/IEC 16022:2000 — International Symbology Specification, Datamatrix[3] oraz ISO/IEC 24720:2006 wykorzystywanie specyfikacji DataMatrix nie wiąże się z żadnymi opłatami licencyjnymi. Symbole DataMatrix mają postać kwadratów zawierających od 10*10 do 144*144 elementów. Generowanie symbolu odbywa się przy pomocy odpowiedniego oprogramowania, z zaimplementowanym algorytmem opisanym w normie.

DataMatrix został zaprojektowany w celu upakowania jak największej liczbie informacji na jak najmniejszej powierzchni. Dzięki korekcji błędów z redundancją danych odczyt kodu jest szybki i pewny, nawet w przypadku uszkodzenia do 25% wydrukowanego kodu.

Budowa

Lewy oraz dolny bok symbolu jest zawsze czarną linią ciągłą, natomiast górny oraz prawy bok składa się na przemian z elementów czarnych oraz białych. Te cztery boki są elementami referencyjnymi, pozwalającymi na prawidłową orientację symbolu w trakcie jego odczytywania. Wewnętrzna część symbolu zawiera zakodowaną informację. Do odczytania kodu DataMatrix potrzebny jest układ optyczny z przetwornikiem obrazu (np. kamera cyfrowa) oraz odpowiednie oprogramowanie analizujące obraz. Referencyjny algorytm dekodujący stanowi część normy ISO/IEC. Najpowszechniejszym urządzeniem zdolnym odczytać DataMatrix i przeprowadzić dalsze przetwarzanie zawartych w nim informacji jest telefon komórkowy, wyposażony w aparat cyfrowy i odpowiednie oprogramowanie. Poza powszechną dostępnością takich urządzeń, wykorzystanie telefonu komórkowego umożliwia wykorzystanie architektury klient-serwer, dzięki zastosowaniu usług transmisji danych.

Wbudowane w oprogramowanie dekodujące algorytmy korekcji błędów, bazujących m.in. na kodach Reeda-Solomona, pozwalają na prawidłowe odczytanie nawet dość znacznie uszkodzonych symboli DataMatrix.

Właściwości

Podstawowe cechy:

  • w kodzie tym można zawrzeć pełny, rozszerzony zestaw znaków ASCII, kod ECC200 umożliwia również zakodowanie znaków alfabetu arabskiego, greckiego, hebrajskiego i cyrylicy;
  • sześć schematów kodowania, dobieranych w taki sposób, aby powstający z danych kod był jak najmniejszy (wybierany jest jeden optymalny kod)
  • cztery poziomy korygowania błędów, możliwe również tylko wykrywanie błędów ;
  • w ECC 200 do korekcji błędów wykorzystuje się konstrukcję symbolu oraz specjalne korygujące słowa kodowe;
  • kod matrycowy, modularny;
  • rolę kreski znanej ze zwykłych kodów pełni tu komórka w kształcie kwadratu;
  • kody ECC 000-140 mają nieparzystą liczbę rzędów i kolumn, prawy górny róg kodu jest zawsze ciemny;
  • kody ECC 200 mają parzysta liczbę rzędów i kolumn, prawy górny róg kodu jest zawsze jasny;
  • w ECC 200 można zakodować do 2335 znaków alfanumerycznych, 1556 znaków ośmiobitowych lub 3116 znaków numerycznych (pojemność informacyjna);
  • w ECC 200 można łączyć w jeden komunikat do 16 kodów.

Zastosowania

Plik:Data Matrix.jpg
Wygrawerowany kod DataMatrix

Kod Data Matix Code jest używany często do oznaczania dokumentów. Stosowany jest także na przesyłkach w transporcie i spedycji. Często wykorzystywany jest także w przemyśle elektronicznym.

Najciekawszym zastosowaniem DataMatrix wydaje się znakowanie urządzeń, narzędzi i dokumentów wykorzystywanych w codziennej działalności, zarówno w celu inwentaryzacji jak i powiązania przedmiotu z informacją dodatkową.

DataMatrix z powodzeniem można wykorzystać do znakowania dokumentów (dowody rejestracyjne[4], faktury, korespondencja seryjna, koperty, segregatory) bez konieczności stosowania specjalistycznych technik drukarskich.

Struktura kodu DataMatrix, system odczytu bazujący na analizie grafiki oraz technika drukowania bezpośredniego (grawerowanie laserowe, wytłaczanie, grawerowanie igłowe i drukowanie atramentowe) zapewniają stabilne funkcjonowanie kodowania na prawie wszystkich podłożach i powierzchniach.


Bibliografia

  • ISO/IEC16022:2000. Information technology - International symbology specification – Datamatrix.
  1. ↑ Kody dwuwymiarowe
  2. ↑ www.datamatrix.pl
  3. ↑ PN-ISO/IEC 16022:2008 Technologia informatyczna – Techniki automatycznej identyfikacji i gromadzenia danych – Wymagania dotyczące symboliki kodów kreskowych Data Matrix.
  4. ↑ W Polsce do oznaczania dowodów rejestracyjnych pojazdów stosuje się Aztec Code

Linki zewnętrzne

  • libdmtx - biblioteka języka C oraz narzędzia umożliwiające odczyt i tworzenie symbolów DataMatrix; dostępny kod źródłowy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=DataMatrix&oldid=33495722”