Chlorek glinu

Chlorek glinu
Trójwymiarowa struktura dimeru chlorku glinu	Trójwymiarowy model dimeru chlorku glinu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	chlorek glinu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	AlCl3
Masa molowa	133,34 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	7446-70-0
PubChem	{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.).{{PubChem}} Brakujące pola: cid oraz nazwa. Nieznane pola: 1.
DrugBank	DB11081
SMILES
	[Al](Cl)(Cl)Cl
Właściwości
	Gęstość
	2,44 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	450 g/l (20 °C, rozkład)
	w innych rozpuszczalnikach
	eter dietylowy, chloroform
Temperatura topnienia	180–181 °C ()
Budowa
Typ hybrydyzacji i VSEPR	sp2 – trygonalna płaska
Niebezpieczeństwa
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanego źródła wg MSDS
	Żrący; (C)
Zwroty R	R34
Zwroty S	S7/8, S28, S45
Numer RTECS	BD0525000
Dawka śmiertelna	LD50 = 3450 mg/kg (doustnie, szczur); LD50 = 2000 mg/kg (przez skórę, królik)
	Podobne związki
Inne aniony	trichlorek boru; chlorek magnezu; chlorek indu(III)
Inne kationy	fluorek glinu; bromek glinu; jodek glinu
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek glinu – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i glinu. Tworzy bezbarwne kryształy hydrolizujące na powietrzu z wydzieleniem kwasu solnego. Jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie – forma uwodniona zawiera sześć cząsteczek wody: AlCl₃·6H₂O. Ogrzewanie zhydrolizowanego hydratu prowadzi do powstania tlenku glinu (Al₂O₃)^[1].

Trójwymiarowe struktury chlorku glinu

Bezwodny chlorek glinu otrzymuje się m.in. w reakcji glinu z chlorem lub gazowym chlorowodorem^[1]:

2Al + 3Cl₂ → 2AlCl₃

2Al + 6HCl → 2AlCl₃ + 3H₂

Jest on również stosowany do wyrobu papieru pergaminowego, a także w garbarstwie i medycynie^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 72, ISBN 83-7183-240-0 .
↑ ^a ^b ^c Chlorek glinowy w katalogu Merck Chemicals. [dostęp 2011-03-07]. (pol.).

{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.