Chlorek glinu
[[Plik:{{{3. grafika}}}|180x250px|alt=Ilustracja|{{{opis 3. grafiki}}}]] {{{opis 3. grafiki}}} | |||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS |
{{{numer CAS}}}Brak numeru CAS | ||||
---|---|---|---|---|---|
PubChem | |||||
DrugBank | |||||
|
Chlorek glinu – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i glinu. Tworzy bezbarwne kryształy hydrolizujące na powietrzu z wydzieleniem kwasu solnego. Jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie – forma uwodniona zawiera sześć cząsteczek wody: AlCl3·6H2O. Ogrzewanie zhydrolizowanego hydratu prowadzi do powstania tlenku glinu (Al2O3)[2].
Otrzymywanie
Anhydrat chlorku glinu otrzymuje się m.in. w reakcji glinu z chlorem lub gazowym chlorowodorem[2]:
- Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \mathrm{2Al + 3Cl_2 \xrightarrow{} 2AlCl_3}}
Zastosowanie
Chlorek glinu stosuje się jako katalizator w syntezie organicznej (np. w reakcji Friedla-Craftsa)[2]:
Jest on również stosowany do wyrobu papieru pergaminowego, a także w garbarstwie i medycynie[2].
Trójwymiarowe struktury chlorku glinu
W stanie stałym chlorek glinu ma strukturę krystaliczną, w stanie ciekłym i gazowym jest dimerem, zaś w wysokiej temperaturze przyjmuje formę monomeru w stanie gazowym:
- ↑ a b c Chlorek glinowy w katalogu Merck Chemicals. [dostęp 2011-03-07]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Romuald Hassa, Janusz Mrzigod, Janusz Nowakowski (red.): Podręczny słownik chemiczny. Wyd. I. Katowice: Videograf II, 2002. ISBN 83-71-83-240-0.