Distributed coordination function

Distributed coordination function - podstawowa technika dostępu do medium transmisyjnego stosowana w standardzie IEEE 802.11, wykorzystująca protokół CSMA/CA. Stosowany jest w celu uniknięcia kolizji podczas nadawania, czyli sytuacji w której nadaje kilka stacji jednocześnie.

Zanim stacja rozpocznie nadawanie danych nasłuchuje czy medium transmisyjne jest wolne. Jeżeli nie to oczekuje na jego zwolnienie. Po zwolnieniu medium stacja oczekuje jeszcze przez pewną wartość opóźnienia, aby być pewnym, że będzie jedyną nadającą stacją. Po upłynięciu czasu zaczyna nadawać ramki.

Istnieją cztery rodzaje długości opóźnienia stosowane w drugiej fazie protokołu:

• Short Inter Frame Space (SIFS) - najkrótsze opóźnienie stosowane dla wiadomości o wysokim priorytecie. Zapewniają stacji pierwszeństwo w dostępie do medium transmisyjnego
• Point Coordination Inter Frame Space (PIFS) - średnie opóźnienie wykorzystywany przez Access Point do uzyskania dostępu do medium transmisyjnego przed innymi stacjami (chyba, że pozostałe stacje wysyłają priorytetowe wiadomości)
• Distributed Inter Frame Space (DIFS) - długie opóźnienie wykorzystywane przez stację, która chce rozpocząć nadawanie
• Extended Inter Frame Space (EIFS) - najdłuższe opóźnienie wykorzystywane przez stację, która odebrała pakiet, którego nie potrafi zinterpretować.