Stream Control Transmission Protocol
SCTP (ang. Stream Control Transmission Protocol) - czyli Protokół Sterowania Transmisją Strumieniową to protokół internetowy został zdefiniowany w 2000 roku przez IETF (RFC 2960) a dokładnie przej jej Signaling Transport (SIGTRAN) working group. Jako protokół transmisyjny, SCTP jest bardzo podobny do protokołów TCP i UDP. Zapewnia on działanie takich samych usług jak TCP - zapewnienie wytrzymałego, uporządkowanego transportu informacji z kontrolą zatłoczenia. Podczas gdy TCP jest protokołem strumieniowym przesyłającym pakiety bitów, SCTP służy do przesyłania pakietów z ukształtowanymi wiadomościami.
Korzyści SCTP:
- Wielopowrotowe wsparcie, gdzie jedno (albo oba) końce połączenia mogą składać się z więcej niż jednego adresu IP, co umożliwia rozpoznawanie poszczególnych komputerów w sieci lokalnej
- Dostawa danych w pakietach w obrębie niezależnych strumieni, co eliminuje niepotrzebne blokowanie początków linii w przeciwieństwie do tranportu strumieniowego TCP.
- Wybór scieżki oraz monitoring
- Mechanizm zatwierdzająco-potwierdzający - chroni przed efektem potocznie nazywamym jako "flooding" oraz zawiadamia o zduplikowanych lub utraconych fragmentach danych.
Za pomocą SCTP/IP firmy telekomunikacyjne będą mogły wymieniać informacje między systemami komutacyjnymi, wykorzystując technologię internetową, a także łatwiej wprowadzać nowe usługi z uwarunkowaniami czasowymi, takie jak telefonia IP. Nowy protokół, zaprojektowany z myślą o zwiększeniu wydajności i niezawodności protokołów IP, już zaczyna zajmować eksponowane miejsce w stosie protokołów IP – obok tych od dawna uznanych: UDP (User Data Protocol) i TCP (Transmission Control Protocol).
Implementacje SCTP:
SCTP jest zaimplementowane w następujących systemach operacyjnych:
- Linux kernel 2.4/2.6
- Sun Solaris 10
- BSD z zewnętrzną ścieżką do projektu KAME
- QNX Neutrino Realtime OS