Przejdź do zawartości

Dekoder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Markar87 (dyskusja | edycje) o 20:23, 19 sty 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Dekoder należy do klasy układów kombinacyjnych. Jest to układ posiadający n wejść oraz k wyjść (k=2n). Jego działanie polega na zamianie naturalnego kodu binarnego (o długości n), lub każdego innego kodu, na kod "1 z k" (o długości k). Działa odwrotnie do enkodera, tzn. zamienia kod binarny na jego reprezentację w postaci tylko jednego wybranego wyjścia. W zależności od ilości wyjść nazywa się go dekoderem 1zN.

Niektóre źródła podają, że dekoderem jest także układ, który zamienia dowolny kod cyfrowy na kod wyświetlacza siedmiosegmentowego (poprawnie taki układ powinien być nazwany transkoderem).

W elektronice cyfrowej dekodery mogą przyjąć formę multiple input, multiple output. Układ logiczny, który przekształca kodowane wejść do zakodowanego wyjścia, gdzie na wejściu i wyjściu są różne kody, np. n-do-2n, kod binarny po przejściu przez dekoder.

Przykładem układu dekodera może być bramka AND ponieważ aby uzyskać na wyjściu "1" to na wejście muszą być podane same wartości "1", takie wyjście jest nazwane jako "aktywne wyjście (1)". Jeśli zamiast bramki AND damy bramę NAND to na wyjściu wynikiem tego otrzymamy "0" wtedy gdy na wejściu będą podane same wartości "1", takie wyjście jest nazwane jako "aktywne wyjście "0".

Nieco bardziej skomplikowany będzie dekoder n-do-2n typu binarnego. Ten typ dekodera jest z układów kombinatorycznych które konwertują kod binarny z 'n' wejść na 2n unikalnych wyjść. Mówimy maksymalnie 2n wyjścia, gdyż w przypadku "n" bitów zakodowanej informacji niewykorzystane kombinacje bitów dekoder może mieć mniej niż 2n wyjścia. Możemy mieć dekodery 2 do 4, 3 do 8 lub 4 do 16. Możemy formię dekodera 3-do-8 uzyskać z dwóch dekoderó 2-do-4.


Zobacz też