Przejdź do zawartości

Abstract Syntax Notation One

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lzur (dyskusja | edycje) o 22:51, 21 gru 2003. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

ASN.1 (skrót od Abstract Syntax Notation One) jest to standard służący do opisu struktur przeznaczonych do reprezentacji, kodowania, transmisji i dekodowania danych. Dostarcza zbiór formalnych zasad pozwalających na opis struktur obiektów w sposób niezależny od konkretnych rozwiązań sprzętowych.

Jest to standard ITU-T/ISO, poraz pierwszy został opisany w roku 1984 jako część dokumentu CCITT X.409'84. Następnie w 1988 wydano go jako samodzielny dokument ITU-T X.208. W roku 1994 wydano jego nową wersję w dokumentach ITU-T z seri X.860 (X.860-X.863). W roku 2002 wycofano dokument ITU-T X.208. ASN.1 określa składnię abstrakcyją informacji, ale nie określa sposobu jej kodowania. Standartowe metody kodowania: BER (Basic Encoding Ruless), CER (Canonical Encoding Rules), DER (Distinguished Encoding Rules), PER (Packed Encoding Rules) opisane są w dokumentach ITU-T z serii X.690 (wcześniej X.209). ASN.1 jest wykorzystawana w wielu dokumentach ITU-T w tym w serii X.400 (poczta), w serii X.500 (usługi katalogowe).

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Abstract_Syntax_Notation_One&oldid=189289”