Simple Mail Transfer Protocol
SMTP (ang. Simple Mail Transfer Protocol) - protokół komunikacyjny opisujący sposób przekazywania poczty elektronicznej w internecie.
SMTP to względnie prosty, tekstowy protokół, w którym określa się co najmniej jednego odbiorcę wiadomości (w większości przypadków weryfikowane jest jego istnienie), a następnie przekazuje treść wiadomości. Łatwo przetestować serwer SMTP przy użyciu programu telnet.
SMTP zaczęło być szeroko używane we wczesnych latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku. W tamtym okresie było to uzupełnienie UUCP, który lepiej sprawdzał się przy przekazywaniu poczty między maszynami posiadającymi jedynie okresowe połączenie. SMTP natomiast lepiej działa, gdy zarówno maszyna nadająca jak odbierająca są na stałe przyłączone do sieci.
Jednym z pierwszych (jeśli nie pierwszym) z programów do przesyłania poczty, w którym zastosowano SMTP. W roku 2001 istniało przynajmniej 50 (pięćdziesiąt) programów implementujących SMTP jako klient (nadawca) lub serwer (odbiorca wiadomości). Niektóre inne popularne programy serwerów SMTP to Postfix firmy IBM, Qmail Bernsteina, i Microsoft Exchange.
Protokół ten nie radził sobie dobrze z plikami binarnymi, ponieważ stworzony w oparciu o czysty tekst ASCII. W celu kodowania plików binarnych do przesyłu przez SMTP stworzono standardy takie jak MIME. W dzisiejszych czasach większość serwerów SMTP obsługuje rozszerzenie 8BITMIME pozwalające przesyłać pliki binarne równie łatwo jak tekst.
SMTP nie pozwala na pobieranie wiadomości ze zdalnego serwera. Do tego celu służą POP3 lub IMAP.
Jednym z ograniczeń pierwotnego SMTP jest brak mechanizmu weryfikacji nadawcy. Żeby temu zaradzić stworzono rozszerzenie SMTP-AUTH.
Dokumenty RFC:
- RFC 1869 - "SMTP Service Extensions", określa ramy dla rozszerzeń SMTP (ESMTP), pozwalające klientom i serwerom rozpoznać nawzajem swoje możliwości
- RFC 1891 - "SMTP Service Extension for Delivery Status Notifications", rozszerzenie SMTP o potwierdzenie odbioru
Łącza zewnętrzne