Przejdź do zawartości

Component Object Model

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Kocio (dyskusja | edycje) o 15:30, 18 sty 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

COM (ang. Component Object Model) – standard definiowania i tworzenia interfejsów programistycznych na poziomie binarnym dla komponentów software wprowadzony przez firmę Microsoft wraz z bibliotekami zapewniającymi podstawowe ramy i usługi dla współdziałania komponentów COM i aplikacji.

Na bazie standardu COM została zdefiniowana znaczna część niskopoziomowego API dla produktów firmy Microsoft m.in. dla DirectX, SQL Server,MS Access, MSHTML, MSXML.

Zalety COM

Wśród najważniejszych zalet tej technologii wymienić trzeba:

  • definiuje pewien standard na poziomie binarnym, w oderwaniu od konkretnego narzędzia projektowego czy języka programowania
  • ma przezroczysty charakter – użytkownikowi jest obojętne, gdzie fizycznie znajduje się aktualnie wykorzystywany komponent; jeżeli nawet znajduje się on na odległym komputerze, aplikacja klienta korzysta z niego w taki sam sposób, jak z komponentu lokalnego

Wady COM

Wśród najważniejszych wad tej technologii należy zwrócić uwagę na:

  • zamkniętość technologii w związku z przywiązaniem do jednej platformy systemowej a nawet sprzętowej
  • brak otwartych standardów
  • programy tylko konsolowe (brak okienkowych)

Zobacz też

Szablon:Oprogramowanie stub