Extensible Authentication Protocol

Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de tekst van EAP in dit artikel ingevoegd zou moeten worden of dat er een duidelijkere afbakening tussen deze artikelen dient te worden gemaakt. Als de tekst wordt ingevoegd, dient dat artikel een doorverwijzing te worden (bekijk voorstel).
Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.

Extensible Authentication Protocol (EAP) is een universeel raamwerk voor authenticatie gedefinieerd in Request For Comments (RFC) 3748. Het werkt op de data link layer van het OSI-model en is ontworpen voor gebruik bij Point to Point Protocol-verbindingen. Het heeft het Internetprotocol (IP) niet nodig en zorgt zelf voor retransmissie van verloren gegane pakketten of verwijdering van duplicaten. EAP beperkt zich niet tot, maar wordt wel het meest gebruikt bij draadloze netwerken (IEEE 802.X).

EAP verstrekt enkele gemeenschappelijke functies en een onderhandelingsmethode voor het gewenste authentificatiemechanisme. Dergelijke mechanismen worden methodes genoemd. EAP beschikt over ongeveer 40 verschillende methodes. De Wi-Fi Protected Access (WPA) en WPA2 standaarden kunnen officieel gebruik maken van vijf verschillende EAP methodes voor het authenticatiemechanisme.