Open DataBase Connectivity

ODBC (voluit Open DataBase Connectivity) is ontwikkeld door SQL acces groep in 1992 als standaard database toegankelijkheid methode om elk program met een database te kunnen vertalen in een andere database. Eerst heb je een driver nodig die de database aanspreekt en de gegevens vertaald naar het ODBC standaard vervolgens gaan deze gegevens naar de driver van de andere database die ze vervolgens invoert.

ODBC-Windows implantatie is een programma ontwikkeld door Microsoft die een universele interface (Application Programming Interface), geschreven in C, aanbiedt aan applicaties die gegevens van of naar een database willen overzetten. Het grote voordeel hiervan is dat applicatie-ontwikkelaars zich niets moeten aantrekken van het feit of de database die ze gaan gebruiken nu een Oracle (software), MySQL, DB2 of een Microsoft SQL Server is.

De ODBC-API is de eigenlijke universele interface waarmee client-applicaties interageren. De ODBC-API schermt de applicaties af van de ODBC Driver Manager. Dit is een component die instaat voor het selecteren van aangepaste routines om een DBMS van een bepaalde leverancier aan te spreken. Deze routines zijn vervat in zogeheten Database Drivers. Elke driver vormt een bibliotheek van routines die specifiek zijn geschreven voor interactie met een bepaald type databasemanagementsysteem.

Wanneer nu een applicatie een dbms aanspreekt via de ODBC-API, zal de Driver Manager de driver selecteren die overeenkomt met het type DBMS en de aanroep aan de driver doorgeven (via een SPI). Deze driver vertaalt de dbms-onafhankelijke aanroep naar aanroepen specifiek voor die dbms API, die op zijn beurt dbms van toepassing aanspreekt via de server-interface.

Zie ook: JDBC